Muhayyilesine enval çeşit imge döküldü. Çok konuşanlar, lafı bir türli toparlayamayanlar, ağzından laf alınamayanlar, neşeliler, suratı asıklar, kendi istekleriyle gelenler, ailelerince kolundan zorla tutulup getirilenler, ayrılanlar, evlenmekten korkanlar, boşanmak isteyenler, yaşlanmaktan ödü kopanlar, öleceğim diye gözüne uyku girmeyenler, ya çocuğuma bir şey olursa diye çocuğunun sınıfından çıkmak istemeyen anneler, ya okulu bitiremezsem diye endişe deryasında çırpınanlar, ya kocam başkasına aşık olur da beni sevmezse diye öfkeyle karışık kıskançlık krizlerine girenler, gece bilgisayar oyunları başında gözleri kan çanağına dönenler, gündüzün ortasında yataktan kalkanlar, ders çalışmaktan nefret edenler, yüz değilde doksan aldım diye kendini başarısız addedenler, iştahı kesilenler, tıka basa yiyenler, yalnızlık denizinde boğulanlar, sosyal fobikler, kaçınan kişilikler, narsistik kişilikler, yetim ve öksüz büyüyenler, seksen yaşında babası ölüp de biraz daha yaşasaydı diye hayıflananlar, yanlış kişilere aşık olanlar, bir türlü ayrılamayanlar, kaygılı bağlananlar, bağlanmaktan ödü kopanlar, aşırı sorumlular, sorumluluktan zerre kadar nasibini alamamış rahatına düşkünler, insanların haklarında ne düşündüklerini aşırı önemseyenler, kendilerine aşırı güvenen ihtiyatsızlar, aşırı şımartılmışlar, sen beceriksizin tekisin diye hep hor görülenler, anne babasının bir kere bile şefkatle sarılmasından mahrum kalmışlar.