Boş bırakılmış zihinler, bilgisizlik yüzünden hayatı zor ve çekilmez bulur. Çalışkan biri ise kanatlanarak sislerin arasından uçup vadilerin derinliklerine dalar.
Üzüntüsünden hata yapan, ilk olarak haksızlığa uğramış ve üzüntüsünden öfkelenmeye mecbur bırakılmış biri gibi görünür. Fakat arzu tarafından yönetilen biri, dürtüsünden dolayı kötülük yapmaya sürüklenmiş birisidir.
Yaşamak zorundayım değil mi? İşte, ben yaşamak zorunda olmaktan tiksiniyorum. Bize bir can verilmiş. Ona bütün gücümüzle yapışıyoruz. Eşeklik. Artık kendimi bıraktım.
Düşünüyorum kendi kendime. Okumasaydım.
Bir dükkân açardım. Bir kadın alırdım. Gündüz kalkar millete kazık atar, gece karımla yatardım. Cuma günleri namaza giderdim.
Mesut olurdum. Okudum dertsiz başıma dert açtım.