Meltem Kırıkoğlu
@biranne_kitapligi
Vakit buldukça okur...Okumayı sever...
Lise
45 reader point
Joined on March 2019
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Benim öfkem senin beni hiç sevmemiş olmana. İnsan sevdiğini unutmaz! Ne olursa olsun, unutmaz! Sen beni sevdiğini sanmışsın. Ben senin için burada her şeyimi ortaya sermişken sen, beni hiç sevmemişsin. Sorun bu!
Bir kadının sürekli yüzündeki güzelliğe bakarsan elbette tüm kadınlar sana aynı gelir.Bu da seni gören bir çift göz yapmaz.Kalbini göremediğin kadına kör bakarsın.
Sen beni anlayamazsın ,anlaman için önce delice sevmen,koca dünyada milyonlarca kadının arasından tek bir tanesini görmen gerekiyor.
Reader Follow Recommendations
Leyla acısı alınmış,açık yaralarla yaşıyordu.Tam kırk beş tane cesedi vardı.Biri hala nefes alıyordu
Medeniyet zihinlerin değişmesiyle başlar.
Güçlü kadın ne zaman nerde durmasını bilen kadındır. Bazen erkeğin arkasında bazen yanında bazen de önünde. Duracağı yeri erkek değil kadının sezgisi, hayatın ve olayların akışı belirler.
Sayfa 17Kitabı okuyor
Mutsuz olmak için harcadığın tek bir an sana geri gelmeyecek. Yaşamının ne zaman başladığını biliyorsun ama ne zaman biteceğini bilmiyorsun.
Çoğu zaman çıktığımız yolun bizi daha önce hiç tahmin etmediğimiz başka yerlere götürebildiğini biliyorum.
İnsani değerlerimizi belirleyen nitelikler; ırklarımız, dinlerimiz, mezheplerimiz, mesleklerimiz değildi. İnsan dünyanın neresinde olursa olsun insandı. Değerimizi arttıran yeğane erdem, kalbimizde canlılara karşı taşıdığımız merhametti.
Sayfa 32Kitabı okuyor
Nefretten, kötülükten, vicdansızlıktan daha da nefret ettim.
Deniz kenarında yıllarca insan kemikleri vardı. Kargalar erkek sakalları ve kadın saçlarından yuvalarını kurardı. Deniz yedi yıl boyunca karpuz gibi insan kafataslarını attı sahile.
Ne adaletsiz bir dünyayı. Kimine cennet, kimisine cehennem... Yaşadığın coğrafya kaderini. Kimisine hayat, kimisine ölüm hazırlayan...
Her devirde, her millette çıkarı için kişiliğini satanlar var. Galiba bu hiç değişmeyecek.
Sayfa 173Kitabı okudu
O gün anladım ki, mevzu vatansa acı insanın kendine mahsus olmuyormuş.
Sabır, yüzünü ekşitmeden acıyı yudumlamaktır. Bil ki, her kişinin değil, er kişinin harcıdır.