Bu kitabı okumak için gerçekten uğraştım. O kadar isim olmasına rağmen sırf anlayayım diye hafıza sarayına kadar kullandım. Ama gerçekten bu kadar emeğe değmez bu kitap. Sarf ettiğim her emek daha da sıkılmama yol açıyor. Bu eleştiri aşırı öznel olacak biliyorum ama bu kitap gerçekten ergenliğin ortasındaki kızların dedikodu konusu ya da direkt dedikodusu. Bu kitabı okumak yerine fakir sokaklarda yün döven kadınların yanında oturup çekirdeğinizle beraber birkaç saat geçirin. Bu kitaptaki deneyimle aynı. Kim olduğunu bilmediğimiz isimler, hiçbir anlam ifade etmeyen olaylar, samimiyetten uzak bir konuşma biçimi. Sanki herkes her an birbirinin arkasından gıybet yapacakmış gibi bir hava. Bu kitap tam anlamıyla bu. Romantizm sevmediğim için ya da anca görece daha ağır, felsefi kitaplardan zevk aldığım için özür dilerim ama bu kitap gerçekten sevgiden biraz olsun nasibinizi aldıysanız zaman kaybından ibaret. Bir arkadaşımın tabiriyle tam sandviçini alıp piknik yapmaya giden hanım hanımcık, bir o kadar saf kızların okuyacağı türden bir kitap. Ve ben bu tabirlerin hiçbirine ne uyuyorum ne uymak istiyorum. Benim de yılışık, sevgiden mayışmış olduğum anlar oldu onlar gibi ama asla bununla memnun olmadım. Benim kültürsüzlüğümdü en başında, muhtemelen kime sorsam zaten benim seveceğim türden bir kitap olmadığını söylerdi. Onu bırakırsak bile ismi yüzünden ağır bir kitap olmasıyla yargılayıp sunuşunu ya da kapağın arkadasındaki anlatımı okumadan almak gibi bir pervasızlık yapmasaydım bu kitaba karşı böyle bir yazı yazma gereği bile duymazdım.
