“Aslında uzun hikâye, ama ben kısa anlatacağım.”
Ah İstanbul... Yeri, göğü başka İstanbul. Hem zindanında çürütüp hem şehrin ışıklarında yaşatan İstanbul.
İnsan da öyle değil midir, içimizde zindan da olabilir, vicdanımızla sorguladığımız, sorgulandığımız. Bu kitapta da öyle, insan hem kendini buluyor İstanbul'da hem kendini kaybediyor. Hem çürüyor yer altında, hem yaşıyor yer üstünde. Gerçekten hak ettiği bu mu sorgulanmadan, öyle gidiyor hayat ellerinden.
“Sıradan İstanbullulara benziyorduk. Ya dünü özlüyor ya da yarını hayal ediyorduk. Bugünü yok saymaya çalışıyorduk.”
