Kısır Döngü
Sıradan olmayı hazmedemiyor yine birçoğumuz. Özel olmalıyız, en azından bi kişi için. Kafasında olmak istediği kişiyi olamamış biri olarak, başka bir olamamış ile ilişkiye giriyoruz. İki sıradan insan, birbirinin ne kadar özel biri olduğunu hatırlatıp duruyor. Aralarından biri hatırlatmayınca ilişkiyi kesip, başka bir sıradana hatırlatması için arayışa giriyor. Uzun süre hatırlatanlar belli bi zaman sonra sıkılıp evleniyor, baktılar ikisi de birbirine bunu hatırlatmaktan sıkılmış, çocuk yapıp onu dünyanın en özeli kılıyorlar. Seçildiği için, annesinin babasının sıradanlığını aşmakla görevlendiriliyor. İstediği gibi biri olmak yerine, anne-babanın kafasında olmak istediği ama olamadığı insanı olmak zorunda. Hayır demesi neredeyse imkânsız... Bu hayır diyemeyenler de büyüyüp çabalıyor, olmuyor, birini buluyor, sıkılıyor, çocuk yapıyor... Bu kısır döngü, böyle sürüp gidiyor, gittikçe artıyoruz.
Ezberci bir eğitim sisteminin ürünü olarak, birçoğumuz bilgiyi “keşfedilecek” sonsuz bir şey gibi değil de “edinilecek” sonlu bir meta gibi görüyoruz. İnsanın kendini göstermesini sağlayan şık bir aksesuar, dikkat çekmesine yarayan “janti” bir elbise, baştan çıkarıcı hoş bir koku gibi.
Sayfa 310 - Kronik KitapKitabı okudu
Birçoğumuz gibi...
…birçok şeyin başka türlü olmasını isterdim…
Birçoğumuz bir kitap için "Ne güzel bir kitap bu, tıpkı benim düşündüğüm gibi" deriz, oysaki asıl düşünce şudur; "Ne garip bir kitap bu, daha önce hiç böyle düşünmemiştim oysa şimdi anlıyorum ki ne kadar da doğru ya da şimdi anlamasam da umarım bir gün anlayacağım." Kabul edin veya etmeyin, en azından kendi düşüncelerinizi bulmaya değil, yazarın düşüncelerini anlamaya çalışacağınıza da emin olun.
Birçoğumuz gibi..
"Bütün hayatı vermekle geçti; bilgisini, zamanını, kalbini. Başkalarında yaşadı, başkaları için yaşadı."
Ben hep tek başına mücadele eden biri olduğum için birinden yardım istemek zor geliyordu. Birçoğumuz yardıma ihtiyacımız varken bile yokmuş gibi davranırız.
Sayfa 78 - Pegasus yayınlarıKitabı okudu
