Seni bir yaza bıraktım dağı denize batmış
Karlar içinden geldi sesin
Gölgesinden giysiler biçtim ömrüme
Duvar diplerinde nokta insanların
Bilmez miyim gönül kendine yükken
Başkalarını sevmenin acısını
Her şey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün ışığı yere.
Gökyüzü birdenbire oldu,
Mavi birdenbire.
Her şey birdenbire oldu.
Birdenbire tütmeye başladı duman topraktan.
Filiz birdenbire oldu, tomurcuk birdenbire.
Yemiş birdenbire oldu.