meçhûl tekrar paylaştı.
"Bir bekleyenin olmalı.
Sen kendinden vazgeçsende,
Senden vazgeçmeyen..."
Necip Fazıl Kısakürek
Reader Follow Recommendations
BU SEFER ADAM GİBİ DEĞİL ''KADIN'' GİBİ SEV
Bakışını sevmek nasıldır bilir misin?
Ya da ilgisizliğini görmezden gelerek sevmek birisini?
Ruhunun beklediklerini hiç bir zaman anlayamayacağını bildiğin birinden hiç sıkılmamak ne demek?
Hatta bazen bahaneler bulup senden kaçtığını farkettiğin halde sırf ilerde düzelir diye beklemek, içine atmak bir şeyleri?
Birisinin tüm beğenmediğin yönlerine rağmen her sarıldığında dünyanın geri kalanını unutmak nasıl bir kalp gerektiriyor hiç düşündün mü?
Peki;
Karşındaki senden sıkıldığını belli etmemeye çalıştığı halde bunun çoktan farkında olup, sırf onu kaybetmekten korktuğun için bir şeyleri düzeltmeye çalıştın mı?
Sadece senin gözlerine benzeyecek diye senin çocuğunun annesi olmak isteyen bir kadın kadar mutlu oldun mu hiç hayatında?
Sahi, birini kaybetmekten korkmak acizlik midir?
Sen aşkı ne sandın?.. Mesajlaşıp, gezip tozmak mı? Öpüşüp sevişmek mi?
''Adam'' olmak arkanda bir sürü kalbi kırık kadın bırakıp, ilişki gurusu olmakla övünmek midir?
Onun canı acıdığında moralinin bozulduğu, hiç bir şey yapmak istemediğin oldu mu hiç? Ya da başarısıyla gerçekten övündün mü tüm egolarından sıyrılarak?
Gülüşüne aşık olup, yanında olmasıyla mutlu olduğun biri oldu mu? Birini hiç dünyadaki diğer kadınları kaybetmeye göze alacak kadar sahiplendin mi ey ''adam''?..
Cevabın hayırsa, bir daha seni seven bir kadını gerçekten istemiyorsan en başında bırak... Ya da sonuna kadar sıkı sıkı sev.
Ama sakın bir kadını kendinden nefret ettirecek kadar çaresiz bırakma...
Alıntı:modernmaco
Elimde, sükutun nabzını dinle,
Dinle de gölümü alıver gitsin!
Saçlarımdan tutup, kor gözlerinle,
Yaşlı gözlerime dalıver gitsin!
Neler düşlüyoruz, düşünüyoruz, gecelerce yoğruluyoruz, ağlıyoruz, bitmez, olmaz diyoruz defalarca. Ama bitiyor, oluyor, zaman geçiyor.. Pek de hatırlamadığımız anılar kalıyor geriye. Hani bitmeyecekti? Hani unutmayacaktık? Hani olmazdı, beceremezdik? Oldu değil mi? Yine başardık. Rabbim bitti demeden acısı da sancısı da bitmeyecekti. Şimdi bitti şükürle doldurmamız gereken kalbimizi günahla doldurmaya devam mı edeceğiz yoksa hakikati gözbebeklerimize işletip davamıza devam mı? Küçücük kalbe ne de çok şey sığdırdık da Yaradan'ın sözlerini sığdıramadık.. Yolundan ayrılmamamız duası ile...
Başımın yanında vızıldayıp yarım saat uyumamı engelleyen sineğin de vazifesi vardı. Maksadı anlayabilmek de şükre girer mi :)
Bir tek gözyaşı kalır bu aşktan geriye,
Ruhumda yeşerir yeniden aşk yaprakları..
Yaşanmamışları düşünüp kuytularda ölürüm..
Sözlerimi geri alamam
Yazdığımı yeniden yazamam,
Çaldığımı baştan çalamam,
Bir daha geri dönemem.
Akıyorsa gözyaşım kurumasın,
Coşup seven gönlümse durmasın,
Dost bildik anılarım çağırmasın,
Bir daha geri dönemem.
Hiç bi kere hayat bayram olmadı ya da
Her nefes alışımız bayramdı.
Bir umuttu yaşatan insanı.
Aldım elime sazımı.
Yine aşınca çayın suyu boyunu
Belki yeniden karşıma çıkacaksın.
Göz göze durup bakınca
Göreceğiz,
Neyiz ve nerelerdeyiz,
Bilemiyoruz
Şimdi.
Bulutsuzluk Özlemi
Hayatında bi süre sonra sadece "merhaba" ile sınırlı kalmayan arkadaşlıkları olur insanın. Kardeşlikleri.. Kardeş gibi benimsediği, ayırt etmeden sevdiği yüreği daima seninle olan güzel insancıklar.. En güzeli de kızsan, küssen bile her zaman yanında olduklarını bildiğin andır...