Kendime kötü birini örnek almıştım herhalde; sürekli olarak onun hayatını yaşamak, hayattan bir sonuç çıkarmak (nasıl?) ve gece yarısı ıslıkla melodiler çalarak birilerine (kimlere?) benzemek istedim. Hep kötü olaylar, can sıkıcı yaşantılar tekrarlanıyordu; güzellikler, bir kere görünüp kayboluyordu.
"Bazen dayanmaktır sevmek
Hayat nereden vurursa vursun ayakta durabilmek
Bazen yaşamaktır sevmek
Soluksuz ciğer gibi sevgisiz kalbin duracağını bilmek
Bazen ağırdır sevmek
Sevdiğine layık olabilmek
Ve…
Bazen hayattır sevmek
Birini çok uzaktayken bile yüreğinde taşıyabilmek"…
Özdemir Asaf
"Kardeşlerine bile bakmıyorsun,adlarını ve yaşlarını karıştırıyorsun,geçenlerde Clemencia Morales'in torunlarından birini kardeşin sanarak öptün,"dedi annem.