Böylesine otomatikleşmiş bir düzenin ağına düşen bir insan, insan olduğunu, eşi benzeri olmayan bir birey olduğunu, umutları, düş kırıklıkları, üzüntüleri, korkuları, sevgiyi, özlemi, yalnızlık ve hiçlik korkusuyla birlikte kendisine tek bir yaşama şansı verildiğini nasıl unutmasın?..