Sabitlenmiş gönderi
Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil,
bütün iş Tahirle Zühre olabilmekte
yani yürekte.
Meselâ bir barikatta dövüşerek
meselâ kuzey kutbunu keşfe giderken
meselâ denerken damarlarında bir serumu
ölmek ayıp olur mu?
Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.
Seversin dünyayı doludizgin
ama o bunun farkında değildir
ayrılmak istemezsin dünyadan
ama o senden ayrılacak
yani sen elmayı seviyorsun diye
elmanın da seni sevmesi şart mı?
Yani Tahiri Zühre sevmeseydi artık
yahut hiç sevmeseydi
Tahir ne kaybederdi Tahirliğinden?
Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.
Nazım Hikmet Ran
“Keşke zihnimden silinse de hiç okumamış gibi bir daha okusam!” dediğin kitap hangisi?
Reader Follow Recommendations
Sadi Şirazi’ye sormuşlar:
“Her zaman mutlu olabilmenizdeki hikmet nedir?”
O da demiş ki:
“Kalıcı olmayana gönül bağlamam.
Yarın bir sırdır, onun için endişelenmem.
Dün bir hatıradır, hasretini çekmem.
Bugün ise bir hediyedir, kıymetini bilirim.”
Konuşacaksan;
Kibarca konuş. (Bakara/83)
Gerçeği konuş. (Ali imran/27)
Adaleti konuş. (Enam/152)
Zarifce konuş. (İsra/23)
Dürüst konuş. (İsra/28)
Nazikçe konuş. (İsra/28)
Yumuşak dilli konuş. (Taha/44)
Yalansız konuş. (Hac/30)
Anlamlı konuş. (Mü'minun/3)
Düzgün konuş. (Ahzap/70)
Yan ama Tütme..
Kimsenin iç alemine karışma
Kimseyi iç alemine karıştırma
Kimseye iç alemini açma
Yan ama tütme..
İbn-i Haldun
Ya baki
O günler geride kaldı
Şişenin dibinde yine ben
Süzdüm eledim ayıkladım
Hep ben kaldım
Ellerime aldım ateş böceklerini
Umarsızca karanlıklara
Umutsuzluklara daldım
Hep seni
Tanrı'dan Diledim
Tanrı'dan diledim bu kadar dilek, aman aman, bu kadar dilek
Tanrı'dan diledim bu kadar dilek, aman aman, bu kadar dilek
O yârin yüzünü bir daha görek, aman aman, bir daha görek
O yârin yüzünü bir daha görek, aman aman, bir daha görek
Gel, anam aman, yanıma
Kıyma bu yazık canıma
Bir kara kaşın, bir kara gözün
Değer dünya malına
Bir kara kaşın, bir kara gözün
Değer dünya malına
Bana kısmet değil dizinde yatmak, aman aman, dizinde yatmak
Bana kısmet değil dizinde yatmak, aman aman, dizinde yatmak
Dizinde yatıp da yüzüne bakmak, aman aman, yüzüne bakmak
Dizinde yatıp da yüzüne bakmak, aman aman, yüzüne bakmak
Gel, anam aman, yanıma
Kıyma bu yazık canıma
Bir kara kaşın, bir kara gözün
Değer dünya malına
Bir kara kaşın, bir kara gözün
Değer dünya malına
Neden?
Pencere ardında dünyayı izliyor
Gözleri , açıkta olan ne varsa mahremine yerleşiyor
Kuşlar neden uçuyor?
Dallar neden eğiliyor?
Bulutlar nereye gidiyor?
Bir rüzgar olmayaşım niye?
Gerçek zihinleri boğma peşinde
Neden uyanmaya çalışıyorum?
Hayatta her şey bence iç içe geçmiş dairesel dalgalardan ibaret o yüzden benim hayatı anlamamdaki tespitim küçük bir damladan deryalara denizlere ulaşmamla olur.
Mesela yüzlerce ülke arasından neden bu ülkedeyim, bu ülkeye ait onlarca şehir arasından neden bu şehirdeyim, ilçeler, semtler, caddeler, sokaklar ve neden bu dört duvar arasındayım. Bu söylediklerim sadece mekan için geçerli , bir de bunun zaman dilimi var bir de bunun sureti var görünüpte görünmeyeni var, yani var da var. Yaratılmış evrenin ve zamanın şu kadarcık kısmında, zerreninde zerresinde bulunurken bunun bir nedeni olamaz mı illaki vardır. Bu yüzden milyarlarca ihtimaller arasından bir yıldız savaşçısı gibi ışın kılıcıyla zamanı ve mekanı bölük pörçük edip sıyrılırak gelip bu ihtimalin içine girmek düşünülmeye değmez mi? Bir grup insan yığınıyla ihtimaller arasından aynı otobüse binip seyahat etmesi insanın beyin hücrelerinin sinapslarında neden sorusunu elektriklendirmiyorsa varılacak hedefin de inilecek durağın da ayrılması gereken yolların da hiçbir anlamı yok bence.
Oldukça trajikomik değil mi bundan sadece 100 sene sonra bizi hatırlayacak biri bile hayatta olmayacak ve hiç yaşamamış gibi ölmüş olacağız.
Unutulacağız!
"İğdebeline yağmur yağıyor, yağsın.
Yüzyıllardır yağıyor ne farkeder?
Fakat bundan sadece yüz yıl sonra bile Arap, ne sen ne ben ne savcı ne komiser; aynı şairin dediği gibi:
Yine yıllar geçecek ve geride benden bir iz kalmayacak.
Yorgun ruhumu, karanlık ve soğuk kuşatacak."
🎬 Bir Zamanlar Anadoluda - Nuri Bilge Ceylan