''Beni geçiştirme.''
Burnundan sert bir nefes aldı.''Seni geçiştirmiyorum,,velet.''
''Velet,,''diye homurdandım.
''Kendim hakkımda konuşmayı gerçekten sevmiyorum,Asi.''dedi,sesi sertti.''O yüzden biraz çeneni kapa,ben de bu konuşmaya odaklanayım.''
Ağzıma görünmez bir fermuar çektim.Karan bir süre sessiz kaldı,ardından yavaşça öksürdü,ateşten acılı bir çatırtı yükseldi.
''Birsen Tezer sever misin?''diye sordu,konu bir anda değişmişti.Kaşlarım çatıldı.
''Konumuz Birsen Tezer değil.''
''Biliyorum.Sever misin?''
''Genelde Post Rock dinliyorum,Karan.Birsen Tezen dinlenemedim hiç.''
''Dinle o zaman.''Yavaşça yutkundu.''Ruhunu temizler.''
''Dinlerim,,''diye fısıldadım,merak etmiştim açıkçası.Karan bakışlarını yavaşça bana çevirdi,onun bana baktığını hissedince ben de otomatikman ona baktım ve siyah kadifeyi andıran bakışlarındaki ıstırabı gördüm.
''Karan...''Sesim boğuktu.''Pekala,anlatmak zorunda değils...''
Bir anda kolumu tutup beni kendine doğru çektiğinde afalladım,beni kucağına çekti ve bacaklarımı iki yana açmamı sağlayarak dizine oturttu.Islak saçlarım göğüs boşluğumdan aşağı döküldü,birkaç saç telinin arkasına saklanarak Karan'a baktım....
Sayfa 607
Bkz. Birsen Tezer - Bilsen
Görmeyen insan, bozuk bir ampul gibi mânâsız; bıraktığınız yerde kalan bir paket; içinde eski hatıralar olduğu için arada bir karıştırılmaya layık... Çocukken oynadığımız bir taş bebek gibi, atmaya kıyamadığımız acayip bir külçe.
Sayfa 32Kitabı okudu
