Asiye'yi on birinci kişi olarak bana sorsalar potansiyel iyi insan derim. O'nda iyi bir yetişkini görebiliyorum. Çocuk gözüyle bakmak belki yardımcı olur çünkü yetişkinler fazlaca olumsuz bakıyorlar. Asiye çok iyi kalpli bir kız ancak 'bitmeyen enerjisi' sonu iyi 'bitmeyen haylazlıklara' yol açınca tepkiler kaçınılmaz oluyor. Asiye bu seride beni hem güldürdü hem düşündürdü hem de küçük dersler verdi. Öyle arka arkaya nasihatlerle değil ince mesajlarla, etkileyici olanlardan. Öğrendiğim taktikleri hiç uygulayamayacak olmak can sıkıcı: Müdürün odasına bavulun içinde girmek, kuyruk yağından lokum yapmak, sınav sorularını kaçırmak gibi. Okulu sevmeyen çocukların bu kitabı beğeneceği dedikodusu ise sanırım doğru. Bu aramızda kalsın, seriyi okuyanların limonlu ekmeği denediğine eminim. Çizimlerden söz etmezsek elbette inceleme eksik kalır. Mor-mavi-yeşil renkler neden seçildiğini bilmesem de kitaplara eğlence katıyor.
Halenur Çalışan'la tanıştığımda henüz ''Asiyeleri'' okumamıştım. Hatıra fotoğrafı ve küçük bir notla yetinip sonraki etkinliğe kadar okuma sözü verip imza sözünü aldım. Güzel vakit geçirmek, hatırlamak için tekrar okunana dek kitaplığımda yazarın diğer kitaplarıyla birlikte olacaklar.