S.
@birtutamsiir_
Dağlar, insanlar ve hatta ölüm bile yorulduysa şimdi en güzel şiir barıştır.
//Yaşar Kemal
Öğrenci
2240 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
çocuklarda 3-4 yaşlarına doğru “düzene karşı duyarlılık” oluşur... Bu yaş döneminde çocuk, bir yerlere saklanmaya, bulduğu boşlukların içine girmeye yönelir..
... Bu yaştaki çocuklar kendilerini belirledikleri bir alanın içinden gizleyerek ve o alan içinde düzen oluşturarak gelişimsel ihtiyaçlarını tamamlarlar. Böylece çocuk, alan içinde düzene dair kazanımlar elde eder.
Gözyaşı Yolu
Bir ölüm yürüyüşü romantik değildir oysa...
Bir adama kendi başına yapmayı öğretirsen o zaman adam iyi olur. Oysa yalnızca bir şey verip hiçbir şey öğretmezsen, o zaman adamın kalan yaşamı boyunca sürekli veriyor olursun. O zaman adama yanlış hizmet yapmış olursun, çünkü sana bağımlı olursa o zaman,onun kişiliğini alır ve çalarsın.
Büyükbaba dedi ki bazı insanlar yalnızca sürekli vermeyi severmiş, çünkü bu onları kibirli, verdiği kişiden daha iyi kılarmış.
Okur Takip Önerileri
yaşlandığın ve sevdiklerini hatırladığın zaman yalnızca iyiyi hatırlarsın. Kötüyü hatırlamazsın, ki bu da kötünün hiçbir şeye değmediğini kanıtlar.
Kendimi kötü ve boş hissediyordum. Büyükbaba dedi ki neler hissettiğimi biliyormuş, çünkü kendisi de aynı şeyleri hissediyormuş. Büyükbaba, sevip de kaybettiğin her şey sana bu duyguyu verir, deyip ekledi : "Bundan kurtulmanın tek yolu hiçbir şeyi sevmemektir ki bu daha kötüdür çünkü o zaman sürekli boşluk hissedersin."
‘Küçük Ağaç yüreklidir.
Ve onun gücü inceliğindendir
Bir şey yitirdiğin zaman yorulmak iyi gelir.
Çocuğun bağımlılık ihtiyacı dolduğunda bağımsızlığını ilan edecektir.
Yolumuzu kaybederiz bazen kimi sokaklarda. Korkarız, üşürüz, bazen geri dönmek isteriz tanıdık sokaklara. Ancak kaybettiğimiz yolda devam etme cesaretimiz varsa, öğrendiğimiz her şey rehber olur yolumuzu yeniden bulmaya.
Aslında hep terk ettiğimiz kendimiz değil miydik başkasının varlığında? O kadar sevemiyor, o kadar değersiz buluyordu ki kendini...
Başkalarının dans adımlarından zihnini çekip kendi adımlarına bakabilmekti belki de ebeveynlik.
Neden hayatı boyunca her şeyi kontrol etmek durumunda olduğunu anlıyordu. Kendi duygularından bir hayalet gibi korkarken, başkalarını değiştirmeye çalışmak daha kolaydı.
Riskler alınmalıdır, çünkü hayatımızın en büyük riski hiç risk almamaktır. Hiç risk almayan kişi, belki acı ve üzüntülerden korunabilir ama büyüyemez, sevemez, değişemez, hissedemez, öğrenemez. Garanti arayışlarıyla zincirlenmiş bir köle olarak yaşarken, bedelini özgürlüğünü kaybederek öder. Sadece riski göze alabilen kişi hürdür.
Sayfa 37
Mutluluğun acı çekmek kadar az bir önemi vardı. İkisi de hayatın diğer detayları gibi desenin ayrıntılarına dahil oluyordu.
İnsanın tek başına yaptığı hatalardan, başkasından aldığı tavsiyelerle yaptığı doğru şeylerden daha fazla faydalandığını söyleyebilirim.
Sayfa 329