Cemre Kiraz (@biryazgunu) Kitap Yorumları ve İncelemeleri

Değil bir sevgili, ona böyle bir günde dayanak olacak bir dostu, bir yakını bile yok. O ateşli dostluklar, o delice bağlanışlardan pek nasibi olmamıştı zaten. Ama yaş ilerledikten sonra, bütün dostluklar çürüyor, arkadaşlıklar sadece oyunlarda ya da boş gevezeliklerde varlığı aranan bir vakit geçirme aracı derecesine düşüyor, yaşlandıkça kalınlaşan, kabuklaşan deri ile birlikte, duyguların çevresine de kalın bir duygusuzluk zırhı kaplanmaya başlıyordu.

Kedi ve ÖlümErhan Bener · Ayrıntı Yayınları · 2012206 okunma

Reklam

Cemre Kiraz

@biryazgunu·

6ay

520 syf.

· Kitabı okudu

·

Puan vermedi

Ama en mutlu anı işaret ettiğimizde, onun çoktan geçmişte kaldığını, bir daha gelmeyeceğini, bu yüzden bize acı verdiğini de biliriz. Bu acıyı dayanılabilir kılan tek şey, o altın andan kalma bir eşyaya sahip olmaktır. Mutlu anlardan geriye kalan eşyalar, o anların hatıralarını, renklerini, dokunma ve görme zevklerini bize o mutluluğu yaşatan kişilerden çok daha sadakat ile saklarlar.

Masumiyet MüzesiOrhan Pamuk · Yapı Kredi Yayınları · 202286 okunma

Cemre Kiraz

@biryazgunu·

6ay

208 syf.

· Kitabı okudu

7/10 puan verdi

Kimseye renk vermemek için bütün üzüntüsünü hapsetmesi gerekti. Bu da ayrıca bir acı demekti. Zavallı kadın için hayatın hiçbir tadı kalmamıştı. Kimi zaman odasına kapanıp da hüngür hüngür ağlamayı en büyük rahatlık ve mutluluk sayardı.

ZehraNabizade Nazım · İskele Yayıncılık · 201811,5bin okunma

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör

Cemre Kiraz

@biryazgunu·

7ay

83 syf.

· Kitabı okudu

·

Puan vermedi

Sabah mıydı, akşam mıydı; cuma mıydı, pazar mıydı?.. Hepsi birdi bunların. Her günü bir an olsun dinmeyen, ıstırap veren ağrılarla, umutsuzca süren gene de henüz sönmemiş yaşama duygusuyla; yaklaşan biricik gerçekle, hep o uğursuz, korkunç ölüm ve hep aynı yalanla doluydu. Bu durumda hangi saatin, günün, haftanın sözü olurdu...

İvan İlyiç'in ÖlümüLev Tolstoy · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202246,1bin okunma

Cemre Kiraz

@biryazgunu·

7ay

60 syf.

· Kitabı okudu

·

Puan vermedi

Onun sözünü kestim ve kendine bu kadar eziyet etmemesini rica ettim. Bana anlatabilirdi... elbette ona hiçbir şey için söz veremezdim, ama yardıma hazır olduğunu göstermek bir insanlık göreviydi. Eğer insan bir başkasını zor durumda görürse, elbette ona yardım etme mecburiyeti ortaya çıkardı... "Görev... yardıma hazır olduğunu gösterme... bir girişimde bulunma görevi... Yani siz de aynı fikirdesiniz, siz de, bunun insanlık görevi olduğu fikrindesiniz... yardıma hazır olduğunu gösterme görevi." Bu cümleyi üç kez tekrar etti. Onun bu duygusuz ve inatçı tekrarları beni dehşete düşürdü.

Amok KoşucusuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2021112,8bin okunma

Reklam

2 3 İleri

31 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.