canım benim/sevdiceğim
bitanem
kısa sürdü bu yolculuk
n'eylersin ki sonu yok!
gece leylak
ve tomurcuk kokuyor
uy anam anam
haziranda ölmek zor!
Sayfa 37 - Bilgi Yayınevi - 2. Baskı - 2019Kitabı okudu
2009 Ankara Numune Hastanesi
Gidemedim bir türlü yanına. Gözlerindeki nefret o kadar keskindi ki kocaman soğuk bir sınır çizmişti etrafına. Ama yorgundu da, merhamete susamış aciz bakışları vardı hem davet eden hem korkan. Bekledim öylece, uzaktan izledim bir süre. Elimdeki hasta listesinde onun da ismi vardı. Tarafıma dirençli bulantı, kusma nedeniyle konsulte edilen genç
"Genç kız hastaneden çıktığında öyle sarsılmıştı ki, adımlarını dahi düzgün atamıyordu. Hiç ağlamamıştı ama. Gözlerinden bir damla bile yaş düşmemişti. Doktoru onda beyin anevrizması olduğunu söylediğinden beri yaptığı tek şey yutkunmak ve kafasını sallamak olmuştu. Ama hastaneden çıktığında gerçeğin ona tokat gibi çarpması onu
İnsanlık
Mayıs Ayı Hikaye Etkinliği
(Kaç nolu resim olduğunu ön yargıya kapılmadan okumanız için en sona bıraktım.)
(Mümkünse şu müzik eşliğinde okuyun.
youtu.be/A3CK21RhynY )
Her gün o an kalbimden geçen bir arkadaşımın hatırını soracağım .....
Ayağı kırılan atları vuruyorlarmış biliyor musun bitanem.
Ağırlıkları kendilerine yük olmasın,acı çekmesinler iyileşmeleri sahiplerine yük olmasın diye.
Sen niye sana gelirken defalarca kırılan ayaklarım için çekip vurmadın beni.
Niye gönlüne yük ettin,üstümde onca ağırlığı acıyı niye öylece bırakıp gittin.