Japon anime ve filmlerimde gördüğüm o yaşantının biraz daha derinlerine inmek için İkigai'yi aldığımı söylemeliyim.
Kitap "Japonların Uzun ve Mutlu Yaşam Sırrı" diye geçiyor.
Kitabı okurken aklıma aslında bunun bizim eskiden köylerde olan yaşamımızdan pek farklı olmadığını fark ettim.
Ben kendim köyde yaşamadım ama rahmetli babaannem anlatırdı hep.
Sabah gün doğmadan kalkıp namaz kılmak,ahırda ki hayvanları beslemek,sonra kahvaltı yapıp bahçeyle ilgilenmek...
Babaannem 93 yaşında vefat etti ve ele ayağa düşmedi. Hala kendi öz bakımını kendi yapardı, bizlere minnoş patikler örerdi.
Bilirsiniz bizde bir söz vardır. "Eski toprak."
Bu sözü genelde ninelerimize,dedelerimize söyleriz. Onların ne kadar dayanıklı olduğunu dile getirmek için.
Evet,eski topraklar dayanıklılar çünkü onların zamanında her şey bu kadar kolay değildi. Örneğin en basitinden: Günümüzde acıktığınız zaman telefondan bir pizza söylüyorsunuz ve ta da kısa sürede elinizde.Ama eskiden böyle miydi? Tabi ki değildi!
Babaannem evlere su geldiği zaman,musluklardan akan suyu gördüğünde ne kadar şaşırdığını anlatmıştı. Oysa bizim çağımıza göre bu hiçte şaşılacak bir şey değil.
Yani toparlayacak olursam eskiler pek oturmazdı,az ve sağlıklı yerlerdi. O yüzden de sağlıklıydılar.
İşte bu kitapta bunları anlatıyor tabi ki Japonların yaşamlarından. Ama Japonlar bizden farklı olarak bu işleyişi hala devam ettirmeye çalışıyorlar. İşte bizden farkları da bu!
