"Hikayeleri erkekler anlatır," diyorum. Sorusuna verilecek en doğru, en basit cevap bu. "Kadınlar hayatlarına devam eder. Bu bizim için bir gölge savaştı. Bittiğinde bizim için törenler düzenlenmedi, bize madalyalar verilmedi, adımız tarih kitaplarında geçmedi. Savaş sırasında yapmamız gerekeni yaptık ve bittiğinde parçaları bir araya getirip hayatımızı yeniden kurduk. Ablan da benim gibi unutmak için can atıyordu. Belki bu da yaptığım hatalardan biriydi: unutmasına izin vermek. Belki de bu konu üzerinde konuşmalıydık."
Sayfa 529Kitabı okudu
"Gereksiz savaş makineleri, kuleler, duvarlar, ipek perdeler yapıyoruz ve zamanımız varmış gibi tüm bunlara hayretler içinde bakıyoruz. Dengedeyken bile sarsılıyoruz, düşmüyoruz, yarasalardan daha çirkin olsak bile uçuyoruz. Ve güzel bir günde hiç kimse bizim 'Ah Tanrım, çok güzel bir gün' dememize engel olamaz çünkü çoktan yeryüzüne yerleştik ve bir anlaşma sayesinde yaşıyoruz.
Bizim anababalarımız gibi insanlar asla huzur bulmaz, dedim, huzursuzluğun ta kendisi oldukları için.
Sayfa 43 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
• Zaman bizim algıladığımız gibi doğrusal işlemiyor, her şey eş zamanlı gerçekleşiyor.
• Demek ki geçmiş, şu saniyede vuku buluyor.
Aynı, şimdiki zaman ve gelecek gibi.
Sayfa 83Kitabı okudu
Her gün birlikte olmak gereksinimi duymaksızın, her zaman yeni dostlar ediniriz. Papaz okulunda olduğu gibi her zaman aynı insanları görürsek onları yaşamımızın bir parçası saymaya başlarız. Yaşamımızın bir parçası saydıkça da onlar bizim yaşamımızı değiştirmeye kalkışırlar. Bizi görmek istedikleri gibi değilsek hoşnut olmazlar, canları sıkılır. Çünkü, efendim, herkes bizim nasıl yaşamamız gerektiğini elifi elifine bildiğine inanır.
Sessizliğin ve gizliliğin tehlikesi, eğer biz bir olay yokmuş gibi davranıyorsak ve o olay aslında varsa, bizim gerçekliğin dışında hareket etmemize yol açmasıdır.
Sayfa 32Kitabı okuyor
