Stefan Zweig'in beni en hayal kırıklığına uğratan eseriydi diyebilirim. Bunun birçok nedeni var.
Örneğin
Stefan Zweig bir tarihçi olmadığı için anlattığı 14 tarihsel minyatürü asla objektif şekilde ele almamış. Hep bir taraf tutmuş ve o tarafı sonuna kadar savunmuş. Karşı tarafı da sürekli aşağılar nitelikte paragraflar
•
Şu zamana kadar okuduğum, araştırdığım en sarsıcı konuydu ENSEST
Daha ensestin ne olduğunu bilmeden almıştım bu kitabı elime. Ablamı bir gün ensest ile ilgili bir şeyler okurken görüp ne olduğunu sormuştum öyle anlatmıştı. E zaten kitap okumayı seviyordum. Bilinçleneyim nolcak dedim seçtim bu kitabı.
Kitabı açıkçası henüz lise çağında, en
- "Düşünmenin de yöntemi olur mu?"
- "Olur.."
Olması gereken düşünme yöntemi bu olunca "daha önce yaptığımız ne acaba?" diye düşünmedim değil, ve evet
Felsefece Düşünmenin Yolları nı okumak felsefî düşünmenin 'fundamentalist' yöntemini görmek açısından gerçekten ilginçti..
Okurun kazanımı açısından bakarsak, yazarın 'Yasa, Bilgi,
"Ay ben 1k dışında asla sosyal medya uygulması kullanmam, ay televizyon falan asla izlemiyorum, belgesel izliyorum sadece ve kitap okuyorum, kültürel etkinliklerle uğraşıyorum sadece, küçükken de hep ansiklopedi okurdum, çok kültürlüyüm.."