Temas ettiğimiz üzere Kur'ân-ı Azimüşşân yazıya hiç dökulmemiş olsaydı dahi onun mevsukiyetinden şüphe duymamuzı gerektirecek hiçbir durum oluşmayacaktı. Çünkü akl-ı selimin, mütevatir bir haberin mevsukiyetinden şüphe duyması imkân dâhilinde değildir. Fakat hem Hz. Peygamber (s.a.v.) hem ashâb-ı kirâm hem de günümüze değin yaşamış Müslümanlar,
bkz: risk iletişiminin önemi
Fakat sıradışı bir durum olduğunda insanlar her zaman bir şeyler uydururlar ve o saatten sonra neyin gerçek neyin kurgu olduğunu bilmek tam anlamıyla mümkün değildir artık.
bkz :İstanbul sözleşmesi
Ev içi şiddeti cezalandırmak için etkin mekanizmalar olmadan bu kanun yalnızca kağıt üzerindeki bir maddeden ibarettir.
(Spoiler)
Bu kitabı 
Seferber Dergisi - Sayı 27 (Mart - Nisan 2022)'nde bahsi geçmesi nedeniyle çok merak etmiştim. Sonunu biliyordum. İşlenişini merak etmiştim. Çünkü 27 Kasım 2021 de 4 kişi iyilik için yola çıkıp trafik kazasında şehit olmuşlardı. Bu kitabın sonu ile bu olayın benzerliği yadsınamazdı. Çünkü bu kitapta da 4 kişi iyilik için yola çıkıyor ve bir trafik kazasında vefat ediyor. Her zaman kitaplar yaşanmış olayları kaleme almaz değil mi? Bazen de kağıt üzerindeki kurgular, kurgudan çıkıp yaşantıya dönüşebilirmiş bunu gördüm.
Mustafa Kutlu, basma kalıp yargılardan uzaklaştırıyor insanı. Bu kitabında bir insanın evliya olması için günahsız olması gerekmediğini işliyor. Oysa ister istemez insan bu kalıplara kendisinin de kapıldığını fark ediyor. Kitabın sonunu bildiğim için, okurken acaba yanlış kitabı mı okuyorum diye düşündüğüm dahi oldu. Ama bu mesajın da şöyle bir sakıncası bulunuyor. "Benim kalbim zaten temizciler" köprü olarak kullanabilir bu kurguyu. Gerçi herkes her şeyin farkında. Kurân'da da geçtiği üzere insan kendi kendisinin şahididir.(bkz. Kıyamet,14)
Mustafa Kutlu okurken bir tek ben mi zorlanıyorum bilmiyorum ama, geniş zaman şeridine ve kabarık kahraman listesine odaklanmakta zorlanabiliyorum. Ama yine de mesajı işleyişini seviyorum.
İyiler dünyada ne kadar zorluk yaşasa da insanlar tarafından unutulsa da, unutmayan Allah, nisyan ile malul olan insanların rüyasına sokup onları hatırlatıyor. Bunu çok güzel özetliyor Mustafa Kutlu. Velhasıl:
"İyiler ölmez, evliya olup aramızda yaşarlar."
