Araştırdım, ah, ateşli çabalarla,
Felsefe, hukuk ve tıp bilimi,
Bir de, ne yazık ki, ilahiyatı!
Şimdi de duruyorum burada, bir ahmak gibi,
Hiç de akıllanmış değilim.
Yüksek ünvanım, doktoram bile var,
Ve on yıldan beri öğrencilerimin burunlarını,
Kah o yöne kah bu yöne çekiştiriyorum
Birşey bilemeyeceğimizi, sonuçta anlamak için!
Buna dayanamıyor artık yüreğim.
Belki daha akıllıyım bütün o züppelerden,
Doktor, uzman, yazar ve papazlardan;
Belki ne kuşku duyuyorum ne de kaygı,
Korkmuyorum cehennem ve şeytandan
Ama bütün şevkim de kırıldı,
Birşeyler bildiğime kandıramıyorum kendimi,
İnanamıyorum birşeyler öğretebildiğime,
İnsanların düşüncelerini değiştirip,
Onlara doğru yolu gösterebileceğime.
Üstelik ne malım mülküm, ne param var,
Ne de dünyada bir itibar ve gösterişim;
Bir köpek bile yaşamak istemez böyle!