Emre Eru
@blackmiller
51 reader point
Joined on December 2021
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
"Saf Aklın Eleştirisi"nde çok ünlü ve aynı ölçüde, çok çok güzel bir bölüm vardır -"algının beklentileri" başlıklı. Tam da başka bir düzeyde Kant'ın, sonradan Hölderlin'in anlatacağının aynısı bir hikâyeyi bize anlattığını göstermek isterdim. Ama bu Yunan tragedyası konusunda değil. Tuhaf gelebilir ama bilimsel fizik hakkında. "Algının beklentileri" başlığı altında olağanüstü on iki sayfa var.
Sayfa 84Kitabı okudu
Böylece Hölderlin şunu diyebiliyor: insan (yani zaman bilinci) artık bir kesiklikten başka bir şey değil, Tanrı artık boş bir zamandan başka bir şey değil. Bu ikili bir yüz çevirmedir. Kant bu noktaya kadar varmamıştı - hemen belirteceğim çok basit bir nedenle: Aslında Kant Tanrıyı ve ruhu bilinçten türetiyordu.
Sayfa 91Kitabı okudu
Ve, fırtınalı gecelerde, gözlerim çakmak çakmak, saçlarım fırtınada kamçı gibi savrulurken, ben, tıpkı yol ortasında yapayalnız bir taş gibi, insan konudarının çevresinde dolaştığım sırada, bacaların içine sıvanan kurum gibi kapkara bir kadife parçasıyla örterim yıpranmış yüzümü:
Sayfa 45Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Güneşin kendisi götürdü beni karanlığa; öylesine kalındı ki aydınlığı, evreni bütün biçimleriyle pıhtılaştırıyor, bir karanlık parıltıya boğuyordu.
Sayfa 15Kitabı okudu
İnsan yok olurmuş. Olabilir.
Ama dayanarak yok olalım.
Yazgımız hiçlikse bile, bunu kendimiz hak etmiş olmayalım.
Oberman
Sayfa 124Kitabı okudu
Bir imge asla yalnız değildir. Önemli olan, imgeler arasındaki ilişkidir. Algılanım salt optik ve sesli hale geldiğinde, artık eylemle değilse neyle ilişkiye girer?
Sayfa 60Kitabı okudu
Bilimin gerçek amacı fonksiyonlar yaratmak, sanatın gerçek amacı hissedilir yığışmalar [agrégats] yaratmak ve felsefenin amacı kavramlar yaratmaktır.
Sayfa 134Kitabı okudu
Ancak bu ne demektir? Rene Char: "Tehlike senin aydınlığın olsun" diye yazdığında, Georges Bataille, şansı ve şiiri karşı karşıya koyarak: "Şiir yokluğu şans yokluğudur" dediğinde, Hölderlin yıkımın bu boşluğunu "acının bütünlüğü, mutluluğun bütünlüğü" olarak adlandırdığında, bu sözcüklerle söylenmeye çalışılan nedir?
Sayfa 236Kitabı okudu
Biricik, sonsuz ve çetin yaşama bu, ölçüsüz ve sakınımsız, dönüş yapma özlemi bizim esine mal etmeye çalıştığımız sevinçli devinimmiş gibi görünür. Bu devinim aynı zamanda ölüm arzusudur.
Sayfa 258Kitabı okudu
Ve mazoşist ordali terimleriyle cevap verir: Daima senin elinden gelenin daha fazlasına dayanacağım. Ve benim hazzım daima yer değiş tiren ve asla doldurulmayan o fazlalıktadır. Benim hazzım senin yaptıklarında değil, senin her bir vücut hareketinin kendi önünde oluşturduğu o boş gölgededir.
Sayfa 120Kitabı okudu
Senin benim ne olabileceğime dair hayal edebileceklerinin sınırında, ben hazzımı olumlarım.
Sayfa 120Kitabı okudu
- Haz etkinlikle aynı şey değildir, ondan farklıdır;
- Bununla birlikte haz, ancak gerektiği şekilde yerine getirilen etkinliğe eşlik eder;
- Ve diğer yandan, ne kadar tekil duyum etkinliği varsa, o kadar birbirinden ayrı haz vardır.
Sayfa 45Kitabı okudu
Bu acı, bu korku, bu aydınlık nedir? Işığın ışıkta unutuluşu.
Sayfa 66Kitabı okudu
Heidegger'in Varlık ve Zaman'm 40. bölümünde sunduğu analiz, ölüm karşısındaki varoluşsal ızdırabımızın kökten bir tekinsizlik (derin bir uyumsuzluk, benliklerimizde bile kendimizi evimizde hissetmeme hissi) olarak deneyimlenmesiyle ilgilidir.
Sayfa 100Kitabı okudu
Hegel o meşhur efendi-köle diyalektiğinde, Freud tekinsiz ile ölüm dürtüsü üstüne yazılarında, Marx fetişizm ve yanlış bilinç analizlerinde, Sartre ve Heidegger gibi varoluşçular sahte varoluşa ve yanlış inanca dair ayrıntılı fenomenolojik tanımla rında, ben ile öteki arasındaki şiddetli çatışma üzerinde dururlar.
Sayfa 22Kitabı okudu
"Ölecegini ve sonsuza dek yitireceğimi bildigim birini nasıl kıskanabilirim. Asıl kıskançlığım, tüm gücümle onunla ölmeyi istemek olabilirdi."
Sayfa 186Kitabı okudu
Gerçekten söyleyecek bir şeyleri olanlar, bundan asla söz etmezler.
Sayfa 215Kitabı okudu
Insan arzuya egemen olmadıkça, hiçbir şeye egemen olamaz. Ve neredeyse hiçbir zaman arzuya egemen olunamaz.
Sayfa 226Kitabı okudu
Acıda ortaklık yoktur, mutsuzluk ortaktır.
Sayfa 83Kitabı okudu
Hava, acımasız ve korkunç kuşlarla dolu.
Sayfa 94Kitabı okudu
Ruhun devinimlerine atfedilen önem beni incitiyor. Melankolikseniz, ikili yaşam olanaksızlaşıyor. Çünkü iyi yaradılışlı bir kalbiniz varsa, size sorulan çok sayıdaki soruya katlanamayabilirsiniz. O zaman bu durum, neredeyse, şehvet ya da arzu kadar önem kazanabilir.
Sayfa 51Kitabı okudu
Yazmak, her şeyle ilişkiyi kesmektir. Bir tür, sanattan el çekmektir. Yeniden yazmak. Çaba, her zaman bir kazanç sağlar, ne olursa olsun. Başaramayanların sorunu tembelliktir.
Sayfa 39Kitabı okudu
Cehennem, bu bedenle yaşamaktır - bu yok olmaktan yeğdir.
Sayfa 41Kitabı okudu
Güne nüfuz eden bulutlar ve güneş. Sarı pullu bir soğuk. Her günü gösteren bir zaman çizelgesi yapmalıyım. Dünden gelen bu saydam parlak güneş. Işıkla titreşen körfez - nemli bir dudak gibi. Ve ben bütün gün çalıştım
Sayfa 23Kitabı okudu
Acımasızca bile olsalar. Yazmak zorundayım, aynı yüzmek zorunda olduğum gibi, çünkü bedenim bunu buyuruyor.
Sayfa 21Kitabı okudu
Birazdan, başka şeyler ve insanlar beni ye niden ele geçirecekler. Ama şu dakikayı zamanın dokusundan kesip ayırmama izin veriniz, başkalarının sayfaların arasına bir çiçek bırakması gibi.
Sayfa 18Kitabı okudu
Birincisi, doğal çiçeklerin kısacık ömrü, dünyadaki tüm yaratıkların faniliğini gösteren ahlaki bir metafordur. Bu bağlamda, çiçek resmi estetik bir memento mori işlevi görür.
Sayfa 81Kitabı okudu
Çünkü yazmak gececil şeydir; kendini karanlık güçlere bırakmak demektir, aşağıdaki bölgelere inmek, kendini saf olmayan kucaklaşmalara teslim etmektir.
Sayfa 204Kitabı okudu
