Kitaplarının akıcılığına ve netliğine olan övgüler haricinde hakkında pek bir şey bilmediğim bir yazar Fournier. Övgülerde haklılar, gerçekten sündürülmemiş metinleri var ve dili basit zorlayan bir kitap değil. Kitaptan beklentim yalnızlığa pozitif bakış gibi bir şeydi ama yanılmışım. Saf gerçekliğiyle bir yalnızlık anlatımı, soğukkanlılıkla espriler barındırıyor bazı metinler hoşuma gitti. Size yeni bakış açıları sunacak bir kitap kesin okuyun diyemem ama böyle odağınızın dağınık olduğu bir dönemse basit anlatımlı bir kitap okumak istiyorsanız tercih edilebilecek en iyi kitaplardan biri olabilir. Boşa harcanmamış bir vakit, yeni bir yazarla tanışma, gerçekliği olan metinler.
-kitabın ortalarında ki şu metni kitabın girişine yazsaymış müthiş yüksek beklentiyle kitabı okurdum ve hayal kırıklığı yaşayabilirdim, ama ortalarda okumak tebessüm ettirdi-
"Başkaları bizim için bir basamak, bir sıçrama tahtası işlevi görebilirler.
Bizi yükseltebilir, uzaklara fırlatabilirler... O zaman bağlayın kemerlerinizi!"
:) "Jean-Paul Sartre bir cüret çıkıp bana "cehennem başkalarıdır" deseydi, ondan sırtımı kaşımasını isterdim. ...Başkası dediğimiz kişi kusurlardan ibaret değil."
:) "Yaptığım hataları anlatarak onları güldürmeyi başardım, özellikle de onlara hepsinin çevreye zarar vermeden toprakta çözünebilen varlıklar olduğunu söylediğimde..."
