Öyle işte. Hâlâ biraz soğuk geliyor ama battıkça alışıyorum. Kendimi boşa aldım bayırdan aşağı koşuyorum. Düşüyorum gibi görünüyor olabilir ama bakma uçuyorum. Söylediklerimin hepsinin unut, sanki ben biliyorum da mı yaşıyorum Osman?
Benim seni yazdığım gibi, beni de birinin yazdığı iç içe hikâyenin içindeysek eğer, şu sıralar sanıyorum yazarın iyiden iyiye sıkıldığı ve yanlış yola girip hikâyenin enikonu boka sardırdığı yerindeyim.
Bir keresinde birisi savaşın barış için olduğunu söylemiş. Çok komik, eğer savaşlar gerçekten barış için olsaydı, ilk savaş hiç çıkmazdı.
Savaşlar yalnızca politikanın artığıdır. Savaşların başlangıcının tek sebebiyse kazançlardır.
İlk kez iyiliğin ve kötülüğün insanın içinde yaratabileceği haz adına ne varsa hepsini hissettim, fakat benim nerelere vardığımı asla bilemeyeceksiniz, beni asla tanıyamayacaksınız: EY SİZ İNSANLAR, SİZ BENİM SIRRIMI NEREDEN BİLECEKSİNİZ!