blurryface
@blurr
69 reader point
Joined on December 2020
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
''Bir kuyunun dibindeymişim gibi hissediyorum. Bu derin, çok derin bir deliğin fazlasıyla dibindeymişim de yukarı baktığımda küçük bir ışık noktası görüyormuşum, beni duyması için birilerine ciğerlerim patlayana kadar bağırmam gerekiyormuş ama yaparsam yanlış şeyi söyleyecekmişim ya da beni dinlemeyeceklermiş ya da benimle dalga geçeceklermiş gibi hissediyorum.''
%40 (39/96)
Reader Follow Recommendations
Aynaya bakınca gördüğüm kadını hiçbir zaman tanımadın sen. Tanımak istemedin. Daima birbirinize iki yabancı gibiydiniz. Oysaki, o kadın hiçbir zaman sadece güzel bir yüz, güzel bir ten değildi. Aynada gördüğün gözlerin derinliğine hiçbir zaman inmedin. İnmek istemedin ki!
Sayfa 255Kitabı okudu
İnsanoğlu mutluluğa ne kadar çabuk alışıveriyor? Yalnızlık dahil, bütün kötülükler uzak bir anı şimdi. Senden ayrı olduğum anlarda bile var olduğunu düşünmek, seni özlemek, seni beklemek yetiyor bana. Artık yalnız değilim.
Sayfa 253Kitabı okudu
Yorgun ve kararsız olduğun her halinden belliydi. Gözlerinde anlaşılmamanın hüznü vardı. Çevrendeki bütün kalabalığa rağmen yapayalnızdın. O güne dek iğreti bir hayattı yaşadığın.
Sayfa 245Kitabı okudu
Alışkanlıklar daima korkutur beni, düşün ki ben yaşamaya bile alışkın değilim. Kendimi kendime alıştıramadım yıllardır. Fakat şimdi sana alışıyorum.
Sayfa 238Kitabı okudu
Hani bazen durup dururken ansızın bir sevinç sarar ya içimizi; derinden çok derinden bir an için de olsa yaşadığımıza memnun olur, yarına umutla bakarız ya! O an bize bütün kötülükleri, acıları unutturuverir. Kendimizi bir çocuk kadar kaygılardan uzak hissederiz. İşte sen o ansın benim için.
Sayfa 231Kitabı okudu
Şimdi, sabahları gözlerimi açar açmaz ilk işim seni düşünmek oluyor. Her yerini ayrı ayrı hatırlıyor, özlüyorum. Birlikte geçen her günümüz bütün dakikalarıyla teker teker geçiyor aklımdan. İlk tanıştığımız günden, son buluştuğumuz güne kadar her şeyi, evet her şeyi bir bir hatırlıyorum.
Sayfa 219Kitabı okudu
Siz aramak için yaratılmışsınız bir kere, ne kadar arandığınızı hiç düşünmezsiniz. Dünyada sizi arayan insanların da yaşadığı ve sizi buldukları zaman bütünlenecekleri aklınıza gelmez. Saadet, sizin için daima aranan ama hiç bulunmayan bir şeydir. Onu bulsanız bile kaybetmekten korkar, asla tadına varamazsınız. Beşikten mezara kadar süren bir aramaktır yaşamınız. Arandığınızı hissettiğiniz anda da kaçarsınız. Çünkü sizi arayan çoğu zaman aradığınız değildir. Bulamayacağınıza öylesine inanmışsınızdır ki! Sanki bulduğunuz anda her şey bitiverecektir, hiçbir manası kalmayacaktır yaşamanın. Varlığınız aradıkça büyür, arandıkça küçükür.
Sayfa 212Kitabı okudu
Bu milyonların içinde yapayalnız yaşamaya mahkumsun sen. Bütün çabaların boşuna! Alınyazın ölüme kadar takip edecek seni. Kaderin çizdiği yalnızlık çemberinden çıkamayacaksın. O milyonlar belki adını duyacak fakat seni tanımayacaklar. Her yaklaştığın insan, biraz daha uzaklaşacak senden.
Sayfa 188Kitabı okudu
Söyle, bu kupkuru beraberliğin bir tadı var mı? Bu ruhsuz kavuşma hüzünden ve iç kırıklığından başka ne getirdi sana?
Sayfa 185Kitabı okudu
Ama düşün, hiç gelmeyeceğini anladığın anda, yıkılışın da büyük olacak. O zaman kendini anne yalnızlığının kollarına atacak, ağlayacaksın. Seni teselli etmeye yalnızlığın da gücü yetmeyecek artık. İster istemez ölümü düşüneceksin. Fakat ölüm bile seni istemeyecek, kabul etmeyecek. Çeşitli sebepler yaşamanı gerekli kılıyorsa, nasıl ölebilirsin? Görüyorsun ya ona bir an için de olsa seni kaybetmenin acısını tattıramayacaksın. Çaresizliğin bu kadar derin işte!
Sayfa 185Kitabı okudu
Sana istediğin, beklediğin en güzel şeyleri söylüyor. Seni sevdiğini, sensiz edemeyeceğini, inanacak mısın? Hayır değil mi? Çünkü seni sevmediğini ve sevemeyeceğini biliyorsun. Birbiriniz için yaratılmamışsınız.
Sayfa 184Kitabı okudu
Bir zaman ölümü düşünmüştüm. Onsuz yaşayamayacağımı sanıyordum. Bütün inançlarım, umutlarım bir bir terk etmişti beni. Milyonlarca kalbin çarptığı bir şehirde yapayalnızdım. Yaşamamı gerektiren bütün bağlar kopmuştu.
Sayfa 179Kitabı okudu