"Kulak" sözcüğüne geçmeden dilbilimcilerin öne sürdüğü bir düşünce vardır: Türkçe sözcükler tek heceye kadar indirgenebilir. Öyleyse "kulak" sözcüğünün de "kul"la bir anlamsal bağı olduğu kesin. Ancak buradaki "kul" "Tanrı'ya göre insan, abd, köle" anlamlarındaki "kul" değil. "işitmek" anlamı taşıyan bir sözcüktür: "Bunca bodın saçın kulkakın bıçdı." (Orhun Yazıtları, Etimolojitürkçe)) Ekinin (-gak, -gek) dilimizde olduğu örnekler çoktur: başak, benek, topak... Eğer "kul" sözcüğünü eylem olarak düşünürsek (öyle görünüyor) eyleme gelen "-ak, -ek" ekleri mevcut: ürk-ek. (-gek, -gak eklerindeki g sesleri eski Türkçede vardır, zamanla düşer:kap-gak: kapak)
# kol -ak > kulak. Kök olan kol, uzantı, çıkıntı anlamında. -ak eki ise yan-ak da olduğu gibi çift anlamı kazandırıyor.
# Ku+lak, ku+cak, ku+bad, ku+duz....
Barış Erdoğan