Mısra
@booksinfinity
“Une dernière chance, avant de m'assassiner.”
280 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
When your drug of choice is taken away, you’ll look for other ways to make yourself feel good.
Sayfa 53
Radical honesty can go and fuck itself.
Sayfa 42
Okur Takip Önerileri
I was an addict, but Nola had convinced me that, without taking anything mood-altering, I could live a normal life, a better-than-normal life. That I could cope with unpleasant emotions, that I could aspire to a healthy relationship with a man, that I could aim for whatever job I wanted – a life I was sure could never happen to a person as worthless as me.
Sayfa 20
Ironical truth when you realize you late to die
He shrugged. “Live fast, die young.”
“That option is no longer available, Simon. You’re too old.”
Sayfa 12
Was a good start :)
Forgive yourself for the many ways you hurt yourself, when all you were doing was trying to survive.
Şimdi her şeyi yazmalıyım. Olmadığım biri gibi hatırlanma olasılığına pay bırakmamak için alabileceğim tek önlem bu olduğu için. Yazarak biraz olsun arındığımı hissettiğim için. Vanilya aromalı mumun kokusuyla odamı doldurmak için. Sabah kahvelerime yeniden sarılmak için. En çok da olduğum insanı kendim sevdiğim günlere geri dönmek için. Çünkü ne kadar vaktim kaldığını kim bilebilir?
Çağla
@enjoytheday
·25 Mayıs 2023 21:15
Değişmek isteyip istemememin bir önemi yok, çünkü değiştim. Ölüme hissettiğim yakınlıkla, kendi ölümlülüğümün farkındalığıyla dolu, incelikle işlenmiş güçlü bir ses yazılarımdan dışarı taşıyor. Yeni bir baskı bu. Havada bir geçicilik hissi var. Şimdi her şeyi yazmalıyım çünkü ne kadar vaktim kaldığını kim bilebilir?
Sayfa 114
For Lenny and more
I am most afraid of early goodbyes. My ice heart, which i believe is unique, is suffering to death. After all the nights i questioned why, i gave up. There is no need to always look for a sad past. Sometimes it just happens that should happen. Yet my icy heart cries after every young body that goes before time. I can't bear to lose anything that touched my life. I'm losing every man i’ve laughed, listened to, watched. I'm talking about unique, irreplaceable pieces.
I know i live in a huge cloud of irony. A girl who has been repeating the lines "if i die young" for years and shed tears, of course, predicts the end of herself. Maybe that's why i’ve internalized cases of overdose, suicide, and more. I'm scared, i’m drawn in. A few have to go out for the brightest star to appear, huh?