Seçme Öyküler değil de Saçma Öyküler olsaymış kitabın adı daha yerinde olurmuş. Saçma derken, lüzumsuz, istenmeyen anlamında söylemiyorum bunu. Literatürde bunun bir yeri var. Şiirde de var nitekim bu. Saçma, anlama yer vermeyen, klasik yapı ve düsturdan uzak metinler bunlar. Okuduğunuzda, ee neydi ki yani şimdi bu, sorusunu sormanız kaçınılmaz. Öyleyse niye okuyoruz biz bu adamları? Çünkü saçma olanı da değerli buluyoruz. Böyle de bir şey varmış, diyoruz. Ve hepsinden önemlisi, kendi açımdan, saçma ve komik arasında rötarsız bir bağlantı görüyoruz.
Mizahı oluşturan en önemli unsurlar nedir sorusuna cevaben, ''tekrar'' ve ''saçma''yı gözü kapalı verebilirim bu durumda. Daniil Harms'tan okuduğum bir önceki Ufak Tefek Olaylar adlı kitabı daha bir komikti. Bu kitapta ondan da seçilmiş hikayeler mevcut. Eğer bu türün bir takipçisi değilseniz, edebiyata henüz ısınan biriyseniz, başka eserlere, başka yazarlara bakmakta fayda var. Ha yok, ben severim böyle abidik gubidik, farklı tür uçları diyorsanız Daniil Harms'a ve onu okurken zihnimde canlanan Ferhan Şensoy ustalarından Boris Vian'a da bir bakın derim, vesselam...
Okuduğum en berbat kitaptı. Çocuk istismarı ve pornografi dışında hiçbir konusu ve sanatsal değeri olmayan boş bir kitap. 1 puan bile fazla. Hiç kimse okumasın.
Çoğumuzun geçmişten kalan kötü anıları vardır... Belki hatırlamadığımız ancak yaşamımıza etki eden kötü anılar... İşte buruk ve trajedik geçmiş, biz fark etmeden bizi o kadar etkiliyor ki; az önce bitirdiğim kızıl ot'ların arasında boğulmaya başlıyoruz mesela... Boris vian'la tesadüfen tanıştım... Bir kaç kitabını aldım ama okumaya, kızıl ot'la başlamak istedim... Çünkü belki dedim kendime, romanın kahramanı wolf'un icat ettiği hatıraları silme makinesi, benim de 'içime' yarar... Belki dedim, canımı sıkan her şeyden kurtulurum... Bütün anılardan hatta bütün engellerden...
Bu arada yazı dilini ve betimlemelerini çok beğendim... John Fante gibi...
İyi okumalar...
Not: kitabı sizinle paylaşacağım müzik eşliğinde (varsamasik eşliğinde) bitirdim... Dinleyin isterim... İyi geceler...
youtu.be/teJVGIAftZo?si=...
”Günlerin Köpüğü”, #BorisVian ’dan okuduğum ikinci roman. Metaforlarla dolu bir eser ki ben metaforları çok severim. Misal; hasta odasının giderek küçülmesine ve ur-nilüfer metaforuna hayran kaldım ama o fareyi bir türlü kabullenemedim. Fantastik türü hiç sevemediğim gibi absürdizm de beni sarmıyor olabilir. Kısa cümlelerle aşka dair yansıttığı derin anlamlar, bana başlarda “Hiroşima Sevgilim” kitabındaki üslubu hatırlattı ki onu çok sevmiştim. Daha olgunlaşmış bir okur olduğumda, bu kitabı yeniden deneyeceğim.
Merhaba canlar...
@pamukokumalar ın #nisandayeşilkapak etkinliği için seçimim #borisvian kaleminden #vebütünçirkinlikleröldürülecek kitabından yana oldu.
Vian kalemiyle ilk kez tanıştım, o yüzden ne yazacağım konusunda biraz kararsızım aslında. Bilimkurgu okumaya olan tutkum malum, polisiye tutkumunda eksik kalır yanı yok fakat bu güzellik biraz daha farklı. Yazar hakkında araştırma yaparken yarı gerçekçi yarı delilik arasında kurguyu harmanladığını okumuştum. Doğruymuş
Polisiye, kara mizah, yapay ortamlarda üretilen insanlar... Bunlar bir araya toplanınca sürükleyici bir anlatım çıkmış ortaya. Bitmeyen harekerlilikte cabası... Tüm bunlara rağmen sanki bir şeyler eksik gibiydi. Belki ilk kez okuduğum için, belki Amarika ile ilgili anlatımları bilimkurgunun önüne geçtiği için, belki de uçarı kara mizahı bu kurguya yediremediğim için... Emin değilim
Başka bir anlatımını deneyimlemek üzere müsaade istiyorum
Keyifli okumalarınız daim olsun...
Kitapla kalın...
Boris Vian'ın oldukça sert kitabi. Yasaklı filmlerden biridir aynı zamanda bu kitap. Filmini de izlemiştim. Diğer bir dikkat çeken husus da yazar Boris Vian'in bu kitabın filme uyarlamasını izlerken kalp krizinden ölmesi hadisesi.
Kitabı neyi okuyacağımı bilerek okumaya başladım. Bu dezavantaj gibi görünebilir ama benim için oldukça