“Beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen, boşuna yorma derdi; boş yere mağaramdan çıkarma beni. Alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna”
Doğrudur ; kitap okumak karın doyurmuyor. Ancak karnı tok , beyni boş adamlardan çektiğimiz kadar hiç kimseden çekmedik .
Hayat böyleydi işte! Ne kadar boş, ne kadar kısaydı...
tanımın güzelliğine bakın
Okumaksızın geçen boş zaman bir tür ölüm, insanın canlı canlı gömülmesidir.
Sayfa 50 - Say YayınlarıKitabı okudu
Sevmek, sevilmek de boş! İnsan korkunç bir yalnızlık içindedir.
Sayfa 204Kitabı okudu
