Oshocum, narsistsin eminim :))
Sevgi olmadığında, o zaman her şeye dikkat edilmesi gerekir, çünkü o zaman yerine bir şey koymak zorundasın.
Sayfa 123Kitabı okuyor
221.jpg){kind=small}
Tabi tabi..
Açıklamaları yoktu.
Böylece eskisinden daha iyi arkadaş oldular.
Şimdi düşman olacak, uğruna kavga edilecek hiçbir şey yoktu.
Aklına biscolata reklamı gelen tek ben değilimdir herhalde :))
Gözler kapıdır. Bir insana ancak içine çekmek, onun senin içinde erimesine izin vermek istediğin zaman bakarsın.
Ahahahah ilahi Osho :))
Evlilik neredeyse daima hiç gerçekleşmez, çünkü evlilik birlikteliğin kutlanması demektir.
Gel gör ki ruhlar aleminde yaşamıyoruz..
İki kişi gerçekte iki kişi olmadığı, bir köprü oluştuğu zaman bir anlamda tek olmuşlardır. İki beden olarak kalırlar ama ruhları söz konusu olduğunda bir olmuşlardır.
Acımasız olma şimdi bu kadar :))
İnsanlar birbiriyle hiç sevgi olmadan yaşamaya devam ediyor çünkü ancak bir şey kazandırıyorsa seversin. O zaman sevgi de pazarda bir mal haline geldi; o zaman bir ilişki değil, bir birliktelik değil, bir kutlama değil. Diğer kişiyle olmaktan mutlu değilsin, en fazla ona katlanıyorsun.
Ölüm eşitler. Ölümde kimse ne imparatordur ne de dilenci.
Bazen sadece bir cevap vermen gerektiği ve cevap zaten orada olduğu için soru sorarsın - soruyu sırf onu cevaplamak için sorarsın. O zaman soru gerçek değildir, sahtedir. Cevap zaten orada. Soru yalnızca numaradır, etki yaratmak için sorulmuştur.
Bir insanı sevebilirsin ama onu asla değiştiremezsin. Eğer değiştirmeye çalışıyorsan, yönetmeye çalışıyorsundur. O zaman o kişi bir araca dönüştü ve sen onu istismar ediyorsun.
Ok yaydan çıktığında okçunun eğleniyor, keyif alıyor olması, ciddi olmaması gerekir. Ciddiyken gergin olursun, ciddi olmadığında gevşersin ve gevşediğin zaman hedefi vurursun.
Mutluluk ancak bütün de gerçekleşebilir asla parçada değil. Mutluluk dışarıdan gelen bir şey değildir, senin bütün varlığın hareket ettiğinde gelen duygusudur, bütünün hareketi mutluluktur. Senin başına gelen bir şey değildir, senden doğar, varlığının uyumudur…
Güç sahibi değildir. Hiçbir başarısı yoktur, şöhret sahibi değildir. Kimseyi yargılamadığı için kimse de onu yargılamaz. böyledir kusursuz insan kayığı boştur.
Üç Palmiye
Arap ülkesinin ıssız bir çölünde
Gururla yükselmedeydi üç palmiye.
Aralarındaki kıraç topraktan şırıldayarak Fışkırıyordu serin sularıyla bir kaynak
Yeşil yapraklardan bir örtü korumaktaydı kaynağı
Güneşin yakıcı ışınlarına ve tozuyan kumlara karşı.
Uzun yıllar geçip gitti böylece
Uğramadan oralara hiç kimse.
Hararetten kavrulmuş bağrıyla
Sayfa 36Kitabı okuyor
Hakikat daima burada, asla başka bir yerde olmadı, olamaz da. Senin olduğun yerde ama sen orada değilsin, zihnin başka bir yerde. Gözlerin hayallerle dolu, kalbin arzularla dolu. Geleceğe doğru ilerliyorsun ve gelecek hayal. Yahut geçmişe doğru ilerliyorsun ve geçmiş çoktan ölmüş.
Çerçevelik alıntı..!
Batı modelinde çocuklar lazım olan her şeye sahip. Öğrenciyken sana her türlü rahatlık sağlanıyor. Yurtlar, güzel üniversiteler, güzel odalar, öğretmenler her türlü düzenleme yapılıyor. Tıbbi imkânlar, yiyecek, sağlığa uygunluk, her şeye özen gösteriliyor. Ve yirmi beş yıl sonra hayat mücadelesinin içine fırlatılıyorsun. Oysa sen sıcak ortamda yaşayan bir bitkiye dönüştün, mücadelenin ne olduğunu bilmiyorsun. Sonra bir ofiste memur, bir ilkokulda müdür olursun ve hayat cehennemdir. O zaman bütün hayatın bir homurdanma olacak; bütün hayatın sadece şikâyetle geçen, her şeyin ters gittiği uzun bir suratsızlık olacak.