Sabitlenmiş gönderi
“Oturup konuşsaydık geçerdi belki her şey. Başını alıp gitmek sevdaya dahil değil.”
Cahit Zarifoğlu
Dünyada bir tek insana inanmıştım. O kadar çok inanmıştım ki, bunu da aldanmış olmak Ben de artık inanmak kudreti bırakmamıştı. Ona kızgın değildim. Ona kızmama, darılmama, onun aleyhinde düşünmeme imkan olmadığını hissediyordum. Ama bir kere kırılmıştım. Hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlara da dalmıştı; çünkü o benim için bütün insanlığın timsali idi. Sonra aradan seneler geçtiği halde nasıl hala ona bağlı olduğunu gördükçe, ruhumda daha büyük bir öfke duyuyordum. O beni çoktan unutmuş olacaktı. Kim bilir şimdi kimlerle yaşıyor, kimlerle dolaşıyordu.
