Hayat seni,
sevmediğinle seviştirir,
sevdiğinle savaştırır…
Kalbinin sahibi ile değil,
mecburiyetin izniyle evlenirsin…
Gönlünün hayır dediğine evet der dilin.
Ömrünün geri kalanını,
aynı evde, aynı odada, aynı masada, aynı yatakta,
ama sana dünyalar kadar uzak olan biriyle yaşarsın…
Kalbini kürtaj ettirmiş bir mahkum gibi,
dolanır durursun kendi
Ressam
Çizdiklerini, boyadıklarını, hayallerini, umutlarını, içinden geçen ne varsa işte sokakta sergileyerek geçimini sağlamaya çalışan bir ressam var. Çınar ağaçlarının, at kestanelerinin altında, sokağın örümcek ağı kaplamış, hayal kırıklığı kokan köşesinde.
Dalgın, yorgun, biraz da uykusuz gözlerle elindeki çay bardağının derininde kaybolmuş, nefesi
Boyalıda Saçların - Mabel Matiz
youtu.be/gEfW7EbmlDo
Boyalı da saçların ruhuma dolanırken, tel tel
Boğuluyorum ama yok ilacı bunun, tez gel
Kollarında kördüğümler, çözülmez mi gönül?
Ağrısında durur cevabı ama bakmıyor iki gözüm
Her müphem bir fırtına, olur kalır izi
...işte oturmuşsun karşımda
sanki ben orda yokum gibi
elinde bir kitap
göz gezdiriyorsun
sayfalarına arka kapağına
işte tam karşımda oturmuşsun
kitaba bakıyorsun
bense kitabı tutan parmaklarına
beyazlığına boğumlarının
tırnaklarının boyasına
güneşi gökyüzünde görmek varken
senin gözlerinde arıyorum
saçların izin verirse...