Bende
Nedense aklıma hep ölüm geliyor. Böyle ne kırık ne de anlaşılmamış gitmek istemiyorum.
Şimdilerde bir tiyatro adamının dediği gibi, kültür öldürülüyor. Tiyatro, kitleyle yaşar, halkın hoşuna gitmek zorundadır, aşağı yukarı böyle diyordu Michel Guy. Ben, tiyatro, halkın hoşuna gitmemelidir demek istemiyorum; demek istediğim, hoşa gidip gitmemeyi hesaba katma zorunda olmamasıdır tiyatronun.
Uzun oldu vedam, belki de gitmek istemediğimden..
Bugün hayatım ve duygularım gibi çorba bir gönderi ile geldim:) ne düşünüyorum ne hissediyorum bilmiyorum, uzun zamandır depresyondayım sanırım zaten paylaşımlarımdan da farkına varılıyordur, bayadır okuyup bitirebildiğim bir kitap bile yok:) okumak istesem de bitmiyor. Tabii ben de o kadar önemseniyor muyum bilmiyorum o kadarını:). Son zamanlarda
şu küçücük dünyada herkes incitilmiş,
isimsiz, herkes yanlış yerde...
biz en iyisi bu fon eşliğinde biraz kitap okuyalım,
iyi geliyor inan
çok iyi geliyor...
neden? diye düşündüm
neden korkuyorum?.
tam atlatmışken?
gözlerimin içi terliyor sanki.
uzun bir süredir yaşamanın dışında kaldım,
ev içinde,
kalabalıktan uzakta.
o yüzdendir.
ya da kitabın etkisidir,
ne bileyim bastıran kardır,
gördüğüm düştür...
bir nedeni olmalı...
nedense aklıma hep ölüm geliyor.
böyle ne kırık ,
ne de anlaşılamamış gitmek istemiyorum Vera...
Bir bayram sabahına uyanıyorum, sıradan bir sabaha uyanır gibi. Oysa bayram sabahlarına her zaman farklı uyanılırdı. Neşe, coşku, sevinç, heyecan, mutluluk… Dünyada güzel olan ne kadar duygu varsa içinde barındırırdı bayram sabahları. Aklıma gelen bir düşünceyle portmantoya koşuyorum. Kapağı açıyorum büyük bir beklentiyle. Stilettolar, sneakerlar,
Kelebeğin ömrü
Gülseren Hanım, Dr. Nüvit Hanım bir hasta gönderdi, "mümkünse hemen alıverin," diye rica etti. Şimdi onu gönderiyorum.
Tamam Tuna, bekliyorum.
Kapı vuruluyor ve içeri üç hanım giriyor. İkisinin ağlamaktan gözleri kızarmış. Biri ise şaşkın şaşkın etrafına bakınıyor. En yaşlı olan, elime bir kâğıt uzatıyor. Nüvit Hanım'ın bana
Sayfa 80Kitabı okudu
