Zaman sanki geçmiyor, ihmal edilmiş, unutulmuş hatıralar gibi ortadan kayboluyordu.
Taşra halkı sadece nezaketten ve mahremiyete saygıdan ötürü değil, çaresizlikten ötürü de başına başka tarafa çeviren türdendir.
Olamayacak bir şeye üzülmenin anlamı yoktu.
Geriye dönüp bir aşka bakarak onun ne zaman güzel, sevinç dolu ve fırtınalı olduğunu o kadar açıklıkla hatırlayabiliyordunuz ki...
Mutsuz değildi,durumunu o kelimeyle ifade etmezdi. İşin doğrusu, yirmi dört gibi gencecik bir yaştayken bile her şeye nasıl baştan başlayabileceğini bilemiyordu.
Ölüm gençleri etkileyebilir ve korkutabilir elbette ama her gün ölümü düşünen ve ondan korkan büyükleri etkilediği gibi de etkilemiyordu onları.