Tuba
@tubafrtna
Ölüme yakın uykulardayım...
Burdur
19 Ağustos 1997
1.356 kütüphaneci puanı (Geçen ay: 1)
1215 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Bir zamanlar yüreğimde hep bahar vardı. Yaradılışım sevince yatkındı.
Sayfa 103
Yaşayan kim varsa, yıkık, kararmış, sefil
İçimiz bu karanlıklarda dışımızdan ak değil.
Sayfa 275
Bütün denizlerin aynı limana çıkması neden?
Neden gökyüzünün bu sınırsız karamsarlığı?
Yitirecek neyimiz var ki umutlarımızdan başka?
Ve batacak başka bir gemimiz mi kaldı?
Sayfa 271
Okur Takip Önerileri
Boş ve anlamsız bir zaman yaşadığım
Saatler, avuçlarımdan kayıp gidiyor.
Sayfa 264
Artık hiçbir şeyi görmüyor gözlerim
İçimde ne bir umut, ne yaşama zevki.
Sayfa 228
Aldım oraya çıkardım seni
Tâ oraya
Yetişemeyeceğim kadar yüksek
Varamayacağım kadar uzak
Ve şimdi
Sen bana oradan bakıyorsun.
Sayfa 227
Kimi bacaktan, kimi gözden yoksun
Bir dünya üstünde yaşamak için
Çıplakla giyimli, güzelle çirkin
Çıplağı giydirin, çirkini sevin
Ölüm kapınızı çaldığı zaman
Bir sevginiz olsun dünyada kalan...
Sayfa 203
İnsan ayrılırken bile büyük olmalı.
Sayfa 198
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme
İnsan ne kadar sevse unutabilir
Mevsimler, gelir geçer, yıllar geçer
Sen de unutursun bir gün gelir.
Sayfa 179
Yokluğun yokluğum oluyor elimde değil
Sensiz nefes aldığıma inanamıyorum.
Al bu kederi, bu kahrı
Bu korkunç karanlıkları benden
Artık dayanamıyorum.
Sayfa 163
Ne zaman seni düşünsem yalnızlığım aklıma gelir
Bir ürperti gibi derinden derine duyarım çaresizliğimi
Nedir bu gürültüler derim, bu top patlamaları
Nedir bu şakaklarımda zonklayan ağrı
İçimden dalga dalga boşanan gözyaşları ne
Bu hangi nehir ki uzayıp gider alabildiğine
Nedir bu ümitsizlik dolu bu kahır dolu yaşlar
Bu denizler altından kopup gelen fırtına
Bir çağlayan gibi uğultulu yaşlar...
Sayfa 162
Her gün başka oyunlar oynanıyor yeryüzünde
Yıllardır afişte kalan bizim oyunumuz
Sen bütün güzelliğinle her gece sahnedesin
Dekor durmadan değişiyor
Ama hep aynı müzik
Grieg'in o ünlü konçertosu
Deniz'in açılıp açılıp vurması kıyılara
Suyun damlaması mermere ağır ağır
Rüzgarların esmesi dağbaşında
Kuyuya düşen bir taşın yankısı
Sayfa 157
Çünkü benim dünyamda
Ölümsüzlük, seni sevmek demektir.
Sayfa 149
Her şey bana seni hatırlatıyor
Gökyüzüne baksam
Gözlerinin binlercesini görürüm
Bir rüzgar değse yüzüme
Ellerini düşünmeden edemem
Yaktığım bütün sigaraların dumanları sana benzer
Tadı senden gelir
Yediğim yemişlerin
İçtiğim içkilerin
Ve içimdeki bu dayanılmaz sıkıntı
Bu emsalsiz hüzün
Seni beklediğim içindir.
Sayfa 149
Sonra
Bu düzenli yaşamalar olmasa diyorum
Bu sabah kahvaltıları demli çaylar
Kızarmış ekmek dilimleri
Sonra giyinmek bir şey umarak aynalardan Sonra düşmek yollara son otobüse yetişmek Sonra çalışmak akşama kadar
Sigara dumanları beylik konuşmalar Dört yanın taştan heykellerle dolu
Kime seslenirsen sağır
Ne yana bakarsan bir beyaz duvar
Sonra
Sayfa 129