Bu sene aldığım eğitimler nedeniyle oldukça yoğun bir yıla başladım. Gezmelerim azalınca, beni dinlendirecek olan şey yazı yazmak olacak, dedim. Aldım kitapları, kalemimi elime ve fırsat buldukça yazmaya karar verdim.
.
Yazdıkça yorumunu, tekrar yaşarım bir kitabı. Okurken hissettiğim o büyülü zamana tekrar bir giriş yaparım. Hele bir de sevdiğim
Hayatıma giren en özel kitap ile tanıştıracağım sizi Eskiden beri istediğim, bir yazarın zihin dünyası ile tanışmaktı. Tüm hüznü, sevinci, yalnız ruhu, varlığı ile merhabalaşırken; bunu yansıttığı eserleri ile ise kendime yepyeni bir kapı açmaktı. Kendi ile yazdıkları arasındaki bağı görebilmek, küçük de olsa orada misafir olabilmekti Kitap çok
Hiç tartışmasız en sevdiğimTürk yazarlar Peyami Safa ve Ahmet Hamdi Tanpınar'dır. Gene bir Tanpınar kitabı okumuş ve mest olmuşken bahsetmek istedim
.
Taş Mektep adıyla bilinen Ankara Erkek Lisesi hem öğrenci kadrosu hem de öğretmen kadrosuyla pek çok yazar ve şair barındırmıştır. Tanpınar da oradaki öğrenmenlerden biridir. Bunun dışında
Bu ay okuduğum kitaplarda şöyle bir değişiklik yaptım: kütüphanede gezdim ve rastgele beni çeken kitabı alıp okudum. Normalde bir kitabı okumak için o kadar araştırma yapan ben için heyecan verici bir deneyim oldu Bir labirente girmiştim, eseri okudukça çıkışa yaklaşıyordum sanki. Okudukça yazarı ve karakterleri tanımak yeni bir hazine bulmuş
Dün profilime bir bakınca aylardır kitap yorumu yazmadığımı, okuduğum kitapları hep içimde yaşadığımı, bunun da beni ne kadar yorduğunu farkettim.Bir olay, bir kitap bitince bitmez bende. O, belki de yıllarca zihnimin duvarlarında döner durur. Konuşmazsam, yazmazsam daha da katmerlenir. Yalnızlığım ne sade bir yalnızlıktır, ne de yaşamım sadece
