Hayır demek istedim karşımda ağlayan Aşmumikal’a. “Seni hala çılgınlar gibi, deliler gibi, umutsuzca, kederler içinde kıvranarak seviyorum.” demek istedim. Ama seni hiç iyileşmeyecek bir yara gibi, seni her türlü evine ulaşmayan bir yolcunun giderek acı veren hasreti gibi, seni özgürlük düşü kuran bir idam mahkumunun kararmayan umudu gibi hep yüreğimde taşıyacağım” demek istedim, diyemedim.