Kitap okuduğu zamanlar dışında hiç sorgulamamıştı bile; ama öte yandan, onlar yalnızca kitaptı işte, daha adil ve imkânsız bir dünyanın peri masallarıydılar.
İşte kader hep böyle davranır bize, hemen arkamızdadır, omzumuza dokunmak için elini çoktan ileri doğru uzatmıştır, bizlerse hâlâ, geçti gitti, gösteri bitti, yine aynı hikâye, diye homurdanıp dururuz.
Ağır akan su kayayı oymuş, kardelen çiçeği donuk toprağı delip başını çıkarmış, zarafet kabalığı yenmiş, dişilik bir kez daha erkek üzerindeki yumuşak zaferini sessizce ilan etmişti.