Neden söz ediyoruz?
İnsanın kendi içine sığınmasından. Gerçek dünyadaki yaşamın artık yürümediği noktada insanın sığındığı yerden.
İstesek de istemesek de boğazımıza kadar batmışız. Pislik her yanımızı sarmış; ne zaman başımı kaldırıp çevreme baksam, midem bulanıyor. Hüzün ve mide bulantısı. İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra, hiç değilse birkaç yüzyıl dünyanın durulacağı sanıldı. Ama hala birbirimizi yiyoruz, öyle değil mi? Hala eskisi kadar nefret ediyoruz birbirimizden.
Kuzey’e yolculuk
Kafka, bebeğin yerine başka bir şey vermiştir çocuğa ve o üç hafta içinde mektuplar kızın üzüntüsünü gidermiştir. Kızın bir hikayesi vardır artık ve insan bir hikayenin içinde, bir hayal dünyasında yaşayabilecek kadar şanslıysa, gerçek dünyanın acıları sona erer. Çünkü hikaye devam ettiği sürece gerçek yoktur.
Sayfa 166 - CanKitabı okuyor
Katakulli
Herkes içinde birkaç kişi taşır ve çoğumuz gerçekten kim olduğumuzu bilemeden bir benlikten ötekine sıçrar dururuz. Bir gün keyifli, ertesi gün moralsiz; sabah suskun ve suratsız, akşam şen şakrak ve şakacı olabiliriz.
Sayfa 134 - CanKitabı okuyor
Erkek milletinin ahmaklığı (2)
Bu kitabın daha sonraki sayfalarında kendisinden pek çok söz edilmese de,o hep orada. Satır aralarında arayın onu.
Sayfa 124 - CanKitabı okuyor
Erkek milletinin ahmaklığı (2)
Oysa cuma günü evinin önündeki rastlantısal tanışmamızdan sonra her şey değişti. Hani sözcük dağarcığınıza yeni bir kelime eklersiniz de, sonra adım başı o sözcüğü duyarsınız ya, işte onun gibi Nancy Mazzucchelli de adım başı karşıma çıktı.
Sayfa 124 - CanKitabı okuyor