Sevgi denilen şeyin insanı böyle hallere sokabileceğini doğrusu bilmiyormuşum. aklımdan 'şu anda ellerim titriyorsa daha fazlasında neler olur kim bilir?' diye geçirdim
Etrafımızda gizemli ve harika dünyalar kuruluyor ya da çatırdayarak yıkılıyordu. İnsan ilişkileri gergin teller gibi kopup duruyordu. Arkadaşlarımız, dostlarımız, yeni mutluluk arayışları içinde yeniden doğuyor ve yeniden ölüyorlardı.
Biliyorum, özgürlük denen şey felsefi bir kavram. O kısmı beni ilgilendirmiyor. Öyle ya, köleler felsefeyle ilgilenmez. Canının istediği yere gitmek! İşte özgürlük budur!
Doğumumuzdan öncesi yoktu. Öldükten sonrası da olmayacak. Hayat dediğin şey koskoca okyanus sonsuzluğunda bir kum tanesinden ibaret. O halde hiç değilse içinde bulunduğumuz şu anı üzüntülerle, sıkıntılarla berbat etmeyelim! Şu koca dünyaya en azından bir çentik atmaya gayret edelim!