ANTONIUS
En soylu Romalı Brutus'tu aralarında.
Bütün arkadaşları arasında yalnız o
Kin duygusuyla yapmadı Caesar'a yaptığını.
Yalnız o, çıkarını düşünmeden, temiz yürekle,
Halkın yararı için katıldı aralarına.
Mertçe yaşadı Brutus, ve öyle değerler
Bir araya gelmişti ki onda, Yaradılış
Kalkıp ayağa diyebilir bütün dünyaya:
İşte bu, bir insandı
Brutus'un o kadar da hain olmayışı hakkında konuşalım biraz da
BRUTUS(kendi kendine)
Dost görünen dost olmuyor, Caesar!
Bunu düşünmekse burkuyor
Brutus'un yüreğini.
BRUTUS:
Sevgi tükenip bezginliğe yüz tuttu mu,
Zoraki nezaket gösterileri başlar.
Açık yürekli,candan bağlı bir insan gösteriş yapmaz.
Yüreği boşalmış insanlar,
Sırtlarına binilmedikçe şahlanan,
Kişneyip böbürlenen atlar gibidir:
Bir gün sıkı mahmuzu yediler mi böğürlerine,
İndiriverirler aşağı kuyruklarını,
Yığılır kalırlar yarışta,kof beygirler gibi.
Sen de mi Brutus? Öyleyse yıkıl Caesar!
.....
SEN DE Mİ BRUTUS? ÖYLEYSE YIKIL CAESAR!
.....
BRUTUS
Düşünce bedeninin ölümlü organlarıyla
Danışıp tartışıyor sanki bu arada,
Ve tek başına insan, küçük bir Krallık gibi,
İç savaş buhranları geçiriyor.
Sen de mi brütüs
İlginçtir, suikastı, Sezar’ın âlicenaplık yaparak iç savaşın ardından iktidarda kalmasına izin verdiği Cassius ve ‘manevi oğlum’ dediği Brütüs gerçekleştirmişti. İngiliz yazar Şekspir’e göre Sezar, son nefesini vermeden önce elinde kanlı bir hançer tutan Brütüs ile göz göze gelmiş ve tarihe geçen o son sözünü söylemişti: Et tu, Brute? (Sen de mi Brütüs?)
Timaş YayınlarıKitabı okuyor
Tarquinius'u kovan Brutus'u, Lucretia'yı, lulia'yı, Marcia'yı, Cornelia'yı ve tek başına bir kenarda duran Salahaddin'i gördüm.
Biraz daha kaldırınca gözlerimi, bilginierin en bilginini filozoflar arasında oturur gördüm.
Herkes ona bakıyordu, herkes saygı sunuyordu:
Sokrates'le Platon'u gördüm orada, ötekilerin önünde, daha yakın oturuyorlardı ona.
Dünya'yı rastlantıya bağlayan Demokritos'u, Oiogenes'i, Anaksagoras'ı, Tales'i, Empedokles'i, Herakleitos'u, bir de Zenon'u gördüm.
