Üstelik yaşlandıkça bilimsel bakış açısında olduğu gibi yüreğinde de çatlaklar oluşmaya başlamıştı.En azından ruhunun ancak karanlık bir bulutun arasından parıldadığı o yüzü inceleyenler buna inanabilirdi.
Ruhumda hayata direnen tüm mekanizmaların şalterlerini indirmek ve tüm dirilik hissiyatından kurtulmak istiyordum.Gittikçe daha güçsüz , nefes aldığını daha az hisseden bir insan oluyordum.Ruhumda katılaşma yaşıyordum.
Ağlasam sesimi duyar mısınız ?
Mısralarımda ;
Dokunabilir misiniz
Gözyaşlarıma, ellerinizle ?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.
Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum.