Büşra Kibar
@bsrakbar
timeo hominem unius libri
İstanbul
44 okur puanı
Mayıs 2017 tarihinde katıldı
Otoriteler, kitlelerin merkezinin iç'te değil dışta olmasını ister; bu sayede, dış'a bağımlı, attığı adımlar için dış'ın onayına ihtiyaç duyan, insiyatif alamayan, kendisinin ne istediğini anlamak için bile dış'ta otorite atfetttiği mercinin iki dudağının arasına bakan, bağımsız düşünemeyen, bağımsız hissedemeyen, bağımsız hareket edemeyen kitlenin kontrolünü elinde tutar ki otoritenin bu arzusunu yerine getirmesi için aile kurumu mükemmel bir vasıta işlevi görür. Aileler, kurumsallaştırıldıkları ve kutsallaştırıldıkları andan itibaren, otoritenin bu arzusunu icra eden uzantılara dönüşürler.
Okur Takip Önerileri
382 syf.
10/10 puan verdi
·
4 günde okudu
''Ara ki bulasın'' demiş bir ulu bilge. Arayışın kendisi bulmaktır zaten; zira insan ancak halihazırda var olduğunu bildiği bir şeyi tutkuyla arayabilir.
Bir defasında bir terapistten şunları duymuştum: ''Suçluluk ile kırgınlık hissetmek arasında bir seçim yapmamız gerektiğinde, her defasında suçluluğu seçin.'' Bu bilgece tavsiyeyi o günden beri bir çok insana aktardım. Bir şeyi reddetmek sizde suçluluk duygusu yaratırken, rıza göstermek ardında bir kırgınlık bırakacaksa, suçluluğu tercih edin. Kırgınlık ruhun intiharıdır.
Bir insana salt kendi kendime yetemediğim için bağlıysam o kişi ancak bir can simidi olabilir. Aradaki bağın sevgiyle hiçbir ilgisi yoktur. Mantığa aykırı görünse de yalnız kama becerisi, sevme becerisinin koşuludur.
