"Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok, burada dursun."
Birhan Keskin, fakir kene
"Sabahları kitap mürekkebinin kokusunu içime çekmeyi severim."
Hatırlar mısın anne, bundan 15 yıl önce...
8-9 yaşlarındaydım. Cebimizde 5 lira ile pazara gitmiştik. Birde kardeşim vardı yanımızda. O 3 yaşındaydı. Evden çıkarken beni tembihlemistin. "Patates, soğan alıp hemen geleceğiz." diye. Yola koyulduk, pazarın girişinde kiraz satan adam vardı. Bizim küçük paşa kiraza elini attı. Annemde ses etmedi. Annem ses etmedi ama tezgah başındaki adamın " Her gelen bu tezgahtan bi kiraz alsa, akşama bişi kalmaz abla" diyip bağırması yetti. Bende bağırdım o sıra anne duydun mu? Hatta haykırarak bağırdım içten içe. Gözlerin doldu gördüm ben anne . Herkesin bize bakışınıda gördüm anne. Sen beni tembihlemesende ben biliyordum anne. Ama o küçüktü.
O gün yemin ettim ben okuyacağım diye. Hep en iyisi olmaya çalıştım. Hani kızarsın ya bana ara sıra; "Bu hırs seni öldürecek." diye. O hırs hep kirazdan anne. Ben o gün yemin ettim. Kimseye muhtaç etmicem ailemi diye. O yüzden hem çalışıp hem okudum. O yüzden üniversitede birinciliği kaptım.
O gün bugündür kiraz yiyemem. Dokunur bana. Bedenime değil ruhuma dokunuyor.
Şimdiyse hala çabalıyorum. Bu günümüze Elhamdülillah.
Şimdi hiç biriniz beni tanımıyorsunuzya; ben "Tanımayanlar Ülkesinde" daha özgürüm.
(Not : Bu olayı anlatmaktan hiç bir zaman utanmadım.)
youtu.be/HnXygtVZbOI
Feyyaz'ın Hayata Gösterdiği Orta Parmak
Ben Feyyaz Yıkık. Soyadımdan da anlayacağınız gibi yıkığım. Doğma büyüme Tarlabaşılıyım.Duymuşsunuzdur buranın namını. Kara deliğin gizemi keşfedildi,bizim muhitin öfkeli çocuklarının hayatın yüzüne attığı balgamın rengini kimse çözemedi. Tanrının başarısız projem diye kabul ettiği insancıkların merkez üssünün burası olduğunu tahmin
Bazen sanki karşısında biri varmış gibi konuşup, çok değişik bir ses tonuyla gülüyordu. Zaman zaman birden öfkeyle bir bağırıyordu ki, neye uğradığımızı şaşırıyorduk. Ben de de panik atak başlamıştı. Yerinden kıpırdarsa, ben aniden çok korkuyordum. Yanımda bir başkası yükses sesle konuşsa, öksürse çok korkuyordum. O sinirlenince elim ayağıma
Umutsuzlar Parkı
I.
Biliyorsunuz parkların
Sizi çağıran tarafları
İnsanın gizli, karanlık köşeleriyle oranlı
Orada saklanıyor onlar
Çünkü her türlü saklanıyorlar orada
İttihat, Osmanlıda oğlancılık, Rabıta, 28Şubat, Apollo, Yunan...
_İttihat Terakki Cemiyeti_
_Mustafa Kemal Paşa, Rauf Orbay, Kazım Karabekir, Fethi Okyar, Halil Kut, Mehmet Akif Ersoy, Fahrettin Paşa, Enver Paşa, Cemâl Paşa, Talat Paşa, İsmet İnönü, Celal Bayar, Ali Fuat Cebesoy, Ali Çetinkaya, Ziya Gökalp, Hacı Bekir, Tevfik Rüştü Aras, Said Halim Paşa, Nuri Conker, Çerkez Ethem, Yunus Nadi…
_1889 devletin
Benim ilk okuduğum kitap Maksim Gorki'nin Ana kitabıydı. Sizlerin neydi bilemem tabi ki. Ben okumaya okul yıllarında öğrendim iyi ki de alışmışım sevmişim okumayı diyorum. İkinci kitabım ise Vadideki Zambak oldu, üçüncüsünü bulursam burda onu da atçam ismi Bu annem beni öldürecek idi. Bir genç kızın günlüğünü anlatan kitaptı. Şimdi bakıyorum da ne kadar çabuk geçmiş yıllar. Yaa o düşünün o zamanlar daha tuşlu telefonlar vardı hiçbirşey internet yoluyla halledilmiyordu. Kitapçı bile yoktu düşünün almak için heryeri karış karış arardım annemle bı tane zar zor bulur alırdım. Okumak bence herşeyden çok güzel. 😍🥰
Normalde annem babama yemek götürür ama bugün ben götüreyim dedim. Gittim, babam diyor ki: "Yemeğimi getirdin ama anneni getirmedin." Bu adamın annem aşkı beni öldürecek :D