Merhabalar, belki tanıyorsunuz ya da tanımıyorsunuz fakat ben Ravza. Eski hesabım (adı Frau idi) kapandıktan sonra buradaki arkadaşlarımla konuşmadım, bu platformda biraz asosyalleştim. Sebebi eski hesabımı kapatma sebebimle, internet kullanmayı neredeyse bırakma sebebimle, bir zamanlar ölesiye çalıştığım sınavlara çalışmayı bırakma sebebimle,
Yoldukları tüylerden kendilerine kanat yapanlar
"Çoğu zaman hayatta ne olursa olsun, başıma ne gelirse gelsin hep bir anlamı olduğunu ya da onları yaşamam gerektiğini düşünürdüm.
Her zaman bir anlam çıkarıyor muydum hayır, o zaman "Şimdi bunun bana ya da hayatıma etkisi nasıl olacak acaba, İnşAllah güzel bir etkisi olur." deyip bırakıyordum. Denk geldiğim kötülüklerin bile
… +662
Allah insanları yaratmadan önce ruhlarını yarattı.. Ve bütün ruhları bir araya toplayıp; “Elestü Bi Rabbiküm” yani “Ben sizin rabbiniz değil miyim” diye sordu…
Elest bezminde bütün insanların kaderi tayin edildi..
Bu dünyada birbirini sevenler, birbiriyle tanışanlar ve dahi evlenenler aslında o gün birbirlerini görüp sevmişlerdi…
Hani bazen hiç tanımadığın birini görürsün de sanki yıllardır onu tanıyormuşsun gibi bir duygu yaşarsın ya…
Ölümlü dünya
Beni, yarım saat orada insan azmanına dövdürttünüz. Tekmesinden tokatına, dönen tekmesinden uçan sırtına, ensesiyle bile vücudunun her zerresi ile adam beni dövdü dövdü. Bir kişi demedi ki Serbest'ciğim yardıma ihtiyacın var mı? Adam odadaki her şeyi benimle kırdı. Dolabından komodinine, havlularından yastıklarına, beni boğdu boğdu boğdu… Duvara attı. Boğdu boğdu, duvara attı. Çığlıklar, yardım çığlıkları... Allah’ın belaları! Bir kişi be, bir kişi… Ben bu aileden değil miyim ya? Ben bu aileden değil miyim ya? Bir kişi gelip de napıyorsun sen burada demedi. Neredeyiz biz? Aynı otelde değil miyiz? İlhami Abi, sen söyle ben başka bir ilde miyim? He, başka bir yerde mi dayak yedim ben? Uzaklarda mı yedim de geldim? Aynı yerdeyiz be!
youtu.be/5kpBTXBe8WE?si=...
Birinci filminde çok gülmüştüm. Gülmek isteyen herkesler izlesinnn. (Bu sahne komik gelmediyse de vakit kaybı sizin için)
Şu gencecik yaşta kendini ömrünün sonuna gelmiş 80'lik amcalar gibi hisseden bir ben miyim acaba...
Ne çalışmak istiyorum, ne kimseyle konuşmak istiyorum, ne evden çıkmak istiyorum, ne düşünmek istiyorum.
Değil hiçbir şey için kılımı kıpırdatmak;
Hiçbir şeye takadim mecalim bile yok.
Bilmiyorum ben de ağır bir bitkinlik var bu aralar..
Hem ruhum, hem bedenim
hep yorgun, hep yorgun, hep yorgun..
Potansiyelimi az çok biliyorsunuz.
Mesela bazen buraya okuyanları sonsuzluk kere sonsuzluğa gark edecek kıyı bulmaz okyanuslar gibi huzurun içinde bir mum gibi eritip, nutkunu durdurup kendinden geçirecek yazılar yazmak için klavyeyi elime alıyorum.
Ana taslağı kafamda çizip, her şeyi düşünüp, tüm detayları kafamda projelendirip, büyük resmi ortaya çıkartıp,
Klavyeyi alıyorum elime, tam yazmaya başlıyorum
"başlarım ulan böyle işin çanağına" deyip vurup kafayı yatıyorum :)
Ya yok, ben ölmüşüm de cenazeme mezar bulan yok.
Beleş mezar bulsam gidip yatacağım gibi bir halim var 😅
Emilia yorulmuştu. Yoğun bir gündü, Bay Ash'e günün raporunu verdikten sonra biraz dinlenmeyi planlıyordu. Ofisin kapısını tıkladı.
"Girin." kapıyı yavaşça aralıyarak girdi içeri.
"Bay Ash, yeni kazançlar elde ettik. Ayrıca karşı kalenin ajanlarından birkaç kişiyi yakalamayı başardık." Ash bu duruma sevinmişti