"İki lanet bir sayıdır, kendine yetmez, hep üçe koşar ve sonra sil baştan."
...elimi uzatmış, işi şakaya vurarak; "Denize, düştün de, sarılma mı dedik?" demiştim. Elimi tutmamış, kendini suya bırakıp, "Bırak beni gideyim," demişti.
Sayfa 44Kitabı okudu
Halim, Müzeyyen’in gözünden kaçmayacaktı. Her halükarda gülümseyecekti. Halimin bütün anlamlarını mı, yoksa görünen dış katlarını mı okuduğunu merak edecektim.
Bir şey içime oturmuş kalmıştı. Yok olmak. Toz olmak istiyordum. Varlığım orada olmamalıydı. Gelip beni alsalardı. Uzaydan ya da bir yerlerden gelselerdi. Sessiz sedasız kaybolsaydım. Yerime Kız Kulesi’ni bıraksalardı. Ne alakaysa ?
Tütünümü, anahtarımı aldım, evden tam çıkıyorum, bir şeyin eksik olduğunu, eksik olanın ruhum olduğunu fark ettim.
Sayfa 7Kitabı okudu