kırmızı deynek
Havanın yüzünde bir kırlangıç sürüsü
Ve yabanıl ak atlar doludizgin
Bu sabah, bu sabah öylesine güzel ki
Bu sabah yağmur yağacak
Bu sabah gün açacak
Bu sabah tekmil tornurcuklar patlayacak
Bahar patlayacak
Köpükler, bulutlar patlayacak
Özlemierin en güzeli, tozlu bir özlem
Topraktan yeni çıkarılmış
Üç bin yıllık yunan şarabı
Atların kara
Sayfa 85 - Yapı Kredi Yayınları
"Ne zordur İnsan olabilmek. Ne zordur geldiğin gibi kalabilmek, kaldığın yeri koruyabilmek"
İÇİMDEKİ KENAN ÜLKESİ
...Hayat aslında hepimizin bildiği bir çocuk oyunundan ibarettir"
TAŞ-K"AĞIT-MAKAS
YUSEF MASEDOW
Kendi gerçekliğini arama yolculuğunda şiirsel bir anlatım, bazen bir seslenişle, bazen de serzenişle, bazen bir isyan, bazen bir yakarışla, kabulleniş, varoluşsal sorgulama ve nihayetinde bu içsel yolculukta razı olma hâli...
Kitabımız, üç bölümde incelenmiş, Taş(Hacer), Kağıt(H) İçimin Kenan Ülkesi, Makas (Gece)
Tasavvuf ve mutlak aşk konuları derinden işlenirken, felsefi dokunuşlarla kişisel gelişim de ayrı düşünülemezdi. Yazarın bütüncül manâda kendi varoluşunu sorgulama, kendi gerçeğini keşif yolculuğunda eşlikçisi olurken kendinizden de bir şeyler duyumsayacaksınız. Bir çırpıda okunup biten bir kitap değil, ağır ve sindirerek okumak gerekiyor, çok cümlelerinin altı çizilesi kitabımız 
Yusef Masadow un kaleminden @karinekitap tan çıktı, Sevgili 
Dilek E.D önerisiyle #okudum
Küçük yaşta medrese eğitimiyle tasavvufa yönelen yazarımız, eğitimci kişiliğiyle de felsefe alanında çalışmalarına devam ediyor.
Kitapla ilgili ne desem ne söylesem eksik kalır kabilinden #kitaptanalıntılar bırakmak istiyor ve türü sevenler mutlaka okumalı diyorum.
***İnsan bu hep kendine eder...kimine göre kader, kimine göre keder"...
***Bilmeye kalkma, her şeyi anlamaya çalışma, bırak mücadele etmeyi, anı yaşa!
***Seni sevmeye engel olacak ne varsa vazgeçtim, ama ilk önce kendimden.
"Affet...
Bu gece seni sevmekten vazgeçtim...
Çünkü seni özlemeye artık tahammülüm yok.
Üstelik bir gün her şeyin düzeleceğine olan inancımı da yitirdim.
Ne küçücük bir ihtimal kaldı sana dair,
Ne de azıcık da olsa hayalim.
Ben yalnızca seni değil,
Umudumu da kaybettim..."
Kafam guzel oldugundan , bunu soylersem simdi bi anlami olmaz diyerek bi cumlemden vazgectim bu gece.
"Ebedi bir yoksunluğa mahkûm edildim sanki," dedi. "Bütün kapılardan geri döndürüldüm. Bazen yolumu kaybettim ve bazen de beyhude yürüdüm. Vazgeçmek kolay olandı. Vazgeçtim ama bu da kolay olmadı. Artık kabullendim olanı ve olmakta olanı. Kabullenmekle kaygılarım tükenir, acım diner sanıyordum. Ne tükendi kaygılar ne de dindi acılar, bilmiyordum."
Sayfa 66 - Timaş
