"Ebedi bir yoksunluğa mahkûm edildim sanki," dedi. "Bütün kapılardan geri döndürüldüm. Bazen yolumu kaybettim ve bazen de beyhude yürüdüm. Vazgeçmek kolay olandı. Vazgeçtim ama bu da kolay olmadı. Artık kabullendim olanı ve olmakta olanı. Kabullenmekle kaygılarım tükenir, acım diner sanıyordum. Ne tükendi kaygılar ne de dindi acılar, bilmiyordum."
Sayfa 66 - Timaş
··
295 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.