SOLİTUDİNE
Neyle karşılaşacağımı bilmeden yaşıyorum,
Benim hayalim gibi olmuyor ötesi.
Çokça sıkılıyorum bu gökyüzü altında,
Bilmiyorum, bu bilmemek sanki en iyi kaçışım.
Gönlüm isterdi yalnız kalmak dünyada,
Kimse olmasın yanımda.
Nasıl yaşanırdı acaba?
Nefsim de olmasa hiddetiyle huzurumda.
Bilmem bir günde aşık olmak istiyorum aslında,
Hiç olmamışcasına.
Gönlüm parçalansa, dağılsa,
Toz haline gelse aşık olmayı anlasam.
Yalnızlık zor iş,
Kendi ruhumun cehenneminde diri diri yanmak gibi.
Onca kalabalık içinde yapayalnız sonuçta,
Bir insan gibi direnmek dünyaya.
Kendi kendime mırıldandığım şarkılarım,
Yaşanmıştan vazgeçmiş hayallerim,
Kendi kendime kırgınlıklarımla,
Yaşıyorum işte.
AYKUT BARIŞ ÇELİK