Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
İnce hisler ve şaşırtıcı sonlarla örülü öyküler
Roman mı zordur yoksa öykü mü? Bu güzel bir münâzara meselesi olabilir ama öznelliğin pençesinden kurtulmak mümkün olamayacağından benceli cümleler kurup kıyaslamalı bir tartışmaya mahal vermemek daha mâkul. O yüzden bence öykü daha zordur, derken belki şimdiki yoğun duygularımın te’siri altında olduğumu düşünebilirsiniz. Bu beni bir nevi mâzur
Video:
youtu.be/rvB6ob-OwL0
Elbiseciler Çarşısı.
Kâmuran Şipal'den okuduğum ilk kitap.
Elbiseciler Çarşısı, 76 sayfalık bir öykü kitabıdır.
Kitapta; Gece Lâmbalarının Işığı Altında, Bilinmez ki, Bir Nikâh Töreni, Onbaşının Bavulu, Büyük Oğul, Bu Taybınlar Kaçıncı Manganın, Tohtor mu ki, Rebeka ve Elbiseciler Çarşısı olmak üzere
142 syf.
10/10 puan verdi
Dikkat!… spoiler içerir.
Ah Ali Bey’ciğim, tamam iyisin hoşsun, eğitimlisin, kültürlüsün, yakışıklısın, aristokrat bir aileden geliyorsun, keşke biraz da muhakeme yeteneğin olsaydı…
Aşiftelikte müseccel marka Mehpeyker!…
Şimdi oralardan bir yerlerden çıkıp gelsen, karşıma dikilsen, sana söyleyecek bir çiftten çok daha fazla sözüm olurdu. Siz
Birkaç yıl önce çok sevdiğim bir hocam bize, "Neden Homeros, Platon, Aristoteles, Euripides ya da Sofokles gibi milattan önce yaşamış adamların kitapları hâlâ daha en çok okunan ve sevilenler listesinde de, çok daha yeni ve "modern" yazarlar birkaç yıla kalmadan unutuluyor?" diye sormuştu. O an nedenini bulamamış olsam da İlyada'yı bitirdikten sonra anlamıştım ki bu kitapları seviyorduk çünkü içlerindeki karakterler bizlere yalnız olmadığımızı hatırlatıyorlardı. 500 yıldan uzun bir süre önce yaratılmış olan bir karakterin bugün hâlâ daha sahip olduğumuz sorunlarla mücadele ettiğini görmek onları hayatımıza kolayca dahil etmemizi sağlıyordu. Örneğin yüzyıllar öncesinde yaşamış yüce bir kral bile bugün bizim gibi ölümlülerin uğraşmak zorunda kaldığı hastalıklar ve vefat haberleri gibi insani sorunlara mutlaka maruz kalmıştır. Bu hikayeleri böylesine etkileyici kılan özellik de tam anlamıyla budur - bize bu hissettiklerimizde yalnız olmadığımızı kanıtlarlar.
Bu yüzdendir ki bu kitabı anlatmak ya da incelemek için "doğru kelimeleri seçmek" diye bir şeyin mümkün olmadığını, Homeros ve İlyada ile ilgili şu ana kadar gördüğüm en iyi açıklamanın ise Donna Tartt'ın Gizli Tarih kitabına ait, kısa, öz ve net bir diyalog olduğunu düşünüyorum:
"Çok ilginç. Homeros mu çalışıyorsun?"
Buna 'evet' diye cevap verebilirdim ancak en ufak hatamı bile gözden kaçırmayacağını ve açığımı kolaylıkla yakalayacağını tahmin edebiliyordum.
"Homeros'u severim," dedim zayıf bir sesle.
Soğuk ve küçümseyici bir tavırla beni süzdü. "Ben Homeros'a bayılırım."
ENE(BEN)/ Her insanın bir putu var.
İki ses var içimizde susmak bilmeyen : Nefs ve Vicdan. Sizde en çok hangisi konuşuyor? Ayırt edebiliyor musunuz? Nefsinizi ne denli tanıyorsunuz? Tanımıyorsanız ya da tanıdığınızı düşünüyorsanız bu kitabı okumalısınız. Kitapta nefs konuşuyor. Aslında o hep konuşuyor da biz farkında değiliz. Bu kitapla farkına varıyoruz işte. Peki nefs hep kötüyü
İmkansız, sadece onu kabullendiğimizde var olur...
Bu kitabı okudum ve hayatım büyük ölçüde değişti, gibi büyük cümleler kurmayacağım tabi ki. Hayatım değil belki ama olaylara bakış açım değişti, farklı perspektiften bakabilmeyi öğrendim ve de aslında öğrenmeye çalışıyorum . Özellikle insanlar üzerinde yapılan deneyler, araştırmalar , ( bu deneyler tehlikeli mahiyette değil tabi ki, insanlar
